Patrocinado porPatrocinado por

«Non sei nin onde están as leiras, e coma min penso que a maioría»

Juan Ventura Lado Alvela
j. v. lado CEE / LA VOZ

FORESTAL

JORGE PARRI

Lucía tampoco sabe dónde está su propiedad, pero cree que de lo que se trata ahora es de poner en valor el monte

05 jun 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

Lucía Pena, que regenta el albergue-restaurante Casa Manola de Olveiroa, asegura que ella no tiene tiempo para ocuparse del monte. «Non sei nin onde están as leiras, máis que se me chega unha multa para pagala. Algún vello saberá, pero os que vimos detrás, nada. Penso que coma min, a maioría. Por iso agora do que se trata é de poñer en valor ese monte, que estea limpo, ás arbores podadas... Non é porque vaia dar cartos. Se hai algo dentro duns anos cando se venda a madeira, pois repartirase en función da superficie de cada un. O que teña unha, pois por unha, e o que teña catro, catro», resume Pena, quien considera que la gente se está abriendo a estas fórmulas, en parte, por temor a sanciones. «A lei obriga a ter limpo e se o foco do incendio está na túa parcela sen limpar, pode ser que teñas que correr cos gastos de extinción e demais», señala, la joven, que cree que merece la pena asociarse.

Pena reconoce que ella no tiene tiempo para ocuparse de las fincas del monte.