Patrocinado porPatrocinado por

La creciente demanda empuja los precios de la madera y anima a los propietarios a vender

ANA F. CUBA ORTIGUEIRA

FORESTAL

ANGEL MANSO

Las empresas priman el volumen, la calidad y el acceso al monte

05 sep 2023 . Actualizado a las 16:40 h.

Los precios tiran de las ventas. Los productores forestales se están animando a cortar por el aumento de las tarifas, derivado de la creciente demanda de madera. «Estase movendo, temos boas ofertas dalgunha empresa. Vai en función da calidade, se pasa de 800 ou 900 toneladas pagan a madeira de eucalipto nitens pelada ata 45 euros por tonelada. Pino hai moito menos, pero se antes che daban 25 ou 26 euros por tonelada, en rolla, agora está por riba dos 40», explica Francisco Calaza, presidente de la Asociación de Productores de Madera Fomento Forestal, con sede en Monfero y más de 800 socios repartidos por buena parte de Galicia.

La calidad, el volumen y la situación del monte condicionan los precios. «Estamos mirando de facer cotos redondos para vender varios propietarios xuntos, e despois volver plantar á vez para que medre todo homoxeneamente», señala Calaza. Es consciente de la dificultad, «polo minifundismo e porque os montes non están ordenados». «A concentración parcelaria é unha urxencia, para poñer a producir Galicia. Unha finca de dos ou tres metros de ancho e 250 de largo non cha quere ninguén, é improdutiva», recalca. Aparte del precio, algún socio vende por necesidad, «madeira delgada de oito anos, pero faille falla agora».

Julio Aneiros, al frente de Promace (el colectivo de productores de Cedeira), no ve urgencia por vender entre los socios. «Temos bastantes cortas desde hai seis ou sete meses. Cando consegues facer un coto redondo podes ofrecer un bo prezo e a xente anímase. Sen casca, o globulus, nun monte pequeno vai a 39 euros tonelada, e en cotos grandes, a 41,50. A sobredimensionada con corteza págana a sete euros máis. Tamén inflúe moito o sitio porque condiciona os custes de produción», argumenta.

Óscar Piñón, responsable del colectivo de propietarios forestales de Ortigueira y rematante, corrobora la importancia del terreno, más con meteorología adversa: «Con lluvia se prima más donde hay varias opciones de saca, miras de hacer un coto redondo para poder trabajar más cómodo». Los gastos de combustible se han disparado, igual que los del producto utilizado para reducir las emisiones de óxidos de nitrógeno causadas por los escapes de los motores diésel, conocido por el nombre de la marca AdBlue, cuyo coste se ha multiplicado por dos. «Una máquina de saca consumo de 80 y 90 litros de combustible al día y una procesadora, de 150 a 200», asegura.

Piñón advierte un movimiento especulativo, «derivado de la demanda mundial de madera, que es brutal». Soledad Fernández, de Promamañón, coincide. «O mercado está a lo loco, con prezos moi bos, ata esaxerados, para a madeira boa en montes cómodos de traballar, e unha descompensación co resto», apunta. «Vese que hai necesidade de madeira, polas ofertas e porque queren cortar xa, rapidamente», añade.

Para Ramón Reimunde, presidente de Promagal, la federación que aglutina a 25 asociaciones de propietarios, la perspectiva «é boa, ao producir unha materia deficitaria en Europa, que se usa tanto para celulosa como para a construción, madeira estrutural, que está indo para arriba». A esto se suma la eventual implantación de la multinacional lusa Altri en A Mariña, «competencia para Ence, un máis ao que venderlle». Reitera que «a oferta de madeira de eucalipto é inmensa, non así a cantidade de empresas e persoal, entón non se pode cortar todo o que se quere nin todo o que se compra». Y concluye que «os rematantes son os que están regulando o mercado».