José Ramón Mosquera: «Unha vez que asentemos a intermodal empezaremos a falar da coordinación»

borja casal SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

O xerente de Tussa defende que a nova estación ten que ser un espazo de referencia para o barrio
O xerente de Tussa defende que a nova estación ten que ser un espazo de referencia para o barrio XOAN A. SOLER

O xerente de Tussa aposta por ofrecer un servizo áxil, ben conectado e que lle dea confianza aos viaxeiros

31 may 2021 . Actualizado a las 22:56 h.

José Ramón Mosquera fai agora máis viaxes en bus que antes. Depende do día, ata tres ou catro. O xerente da empresa municipal de transporte de Santiago (Tussa) non o fai por dar exemplo, que tamén, senón porque cre e defende que hai alternativas máis cómodas e sostibles que o coche. O autobús é unha delas e a nova estación intermodal, que xa leva unha semana en funcionamento, chegou para demostralo.

-Como foi esta primeira semana desde o arranque da estación?

-Para nós o cambio foi total. Pasamos de estar ás doce da noite nun sitio a estar ás seis da mañá noutro. En canto ao funcionamento, agora empezan a aparecer os detalles nos sistemas de información, pantallas e demais que estamos a corrixir.

-Algúns usuarios teñen queixas da sinalización.

-Non podemos esquecer que esta obra entréganola a Xunta coa señalética que había prevista e sobre iso vamos traballando. O propio luns xa melloramos o circuíto na zona dos andeis para favorecer os condutos e tamén reforzamos a sinalización para evitar que a xente entre polos portais de Clara Campoamor. Nisto último hai que insistir: o acceso peonil é sempre pola pasarela.

-Lograr que a cidadanía aprenda a moverse nunha estación no centro da cidade é todo un reto.

-Agora estamos mirando os circuítos naturais da xente para ver como podemos mellorar a información para que todo sexa o máis rápido e sinxelo posible. Xa o explicaba o arquitecto do proxecto, Juan Herreros. A tendencia ata hai pouco era levar todas as terminais fóra porque estorbaban dentro da cidade, pero agora temos unha estación que está totalmente integrada no centro.

-Que lle supón iso a Santiago?

-A min gústame insistir nesta idea de integración, pero tamén nun feito que non se valora: hai moitos estudantes que veñen á estación. Agora mesmo os patróns de mobilidade están alterados pola pandemia, pero para o curso que vén haberá moitos que poderán coller un tren se perderon o bus e marchar para casa. Ou alguén que veña pensando no bus do aeroporto, que pasa polo Hórreo, vai poder ver aquí as saídas aéreas. A única forma que temos de competir co vehículo privado é garantir un servizo cómodo e áxil, pero sobre todo dar confianza. A xente xa non busca tanto a rapidez, senón ter a seguridade de que vai poder chegar.

-Para espremer todas as posibilidades da intermodal hai que coordinar horarios. Que van facer para mellorar as conexións?

-Os proxectos teñen que ser a medio prazo, pero hai que ir empezando a poñer picas para que non se dilúan. O primeiro que precisamos é asentar o funcionamento da intermodal e unha vez que o consigamos empezaremos a falar dunha coordinación real.

-A que se refire con asentar o seu funcionamento?

-A xente aínda se está acostumando. Antes era a liña 5 a que servía á antiga terminal e agora é a 6, así que os usuarios aínda se están acomodando ao novo. Por outro lado, tampouco recuperamos a normalidade e seguimos con certas restricións, que tamén inflúen. Cando todo isto estea asentado, empezaremos con esa coordinación, pero polo momento ter a información dos trens na estación de autobuses e viceversa xa é un gran avance.

-A normalidade aínda non chegou ao bus urbano, ou si?

-A caída de viaxeiros foi grande, aínda que agora estamos recuperando algo. Este xoves tivemos 18.104 pasaxeiros, pero en maio do 2019 estabamos nos 28.600. Falamos de descensos de entorno ao 35 ou 40 %, pero hai uns meses a caída era de vinte puntos máis. Todo inflúe, pero hai moita xente que non está traballando, hai estudantes que non van presencial e hai outra parte da xente que apostou por unha mobilidade individualizada aí atrás e agora non é fácil que volvan cambiar.

«Xa vimos xente cruzando a pasarela coa barra do pan»

A pasarela da intermodal non só axilizará as conexións das liñas de bus coas ferroviarias -sobre todo cando se reforme a estación de tren coa chegada do AVE-, senón que tamén influirá no día a día da veciñanza. O barrio de Pontepedriña e o Ensanche xa están conectados e a cidadanía comeza a tirar proveito deste novo «espazo de referencia», tal como describe o xerente de Tussa.

-Como foi o uso da pasarela durante estes primeiros días?

-O luns pola mañá estivo practicamente baleira, pero co paso dos días xa vimos xente cruzando a pasarela coa barra do pan ou cativos que van para o colexio.

-Ese tránsito veciñal pode chocar cos viaxeiros?

-En principio non creo que haxa problemas de convivencia porque os tempos de uso son completamente distintos.

-Queda pendente a licitación e posta en marcha da cafetaría.

-A idea é sacar a licitación nas próximas semanas, que é o tempo que barallamos. Esa cafetería ten que ser un espazo de referencia para o barrio; estamos nunha zona privilexiada da cidade e ese anaco de terraza que vai ter invita a que non sexa o típico autoservizo dunha estación.

-Tussa tamén xestiona a ORA e os aparcadoiros municipais. Como foi a súa actividade durante estes meses?

-Na ORA estamos con números de utilización elevados, pero hai un cambio de tendencia. Antes a xente botaba máis tempo aparcada, pero agora xa non pasa iso. A zona de longa duración caeu en picado; penso por exemplo nos campus, en Pastor Horta ou na Avenida de Ferrol.

-Cousa da pandemia?

-O que observamos é que a xente chega, fai o que ten que facer e marcha, cando antes aparcaba e alongaba o tempo moito máis. Pasa o mesmo no aparcadoiro de Belvís, cando antes a xente aproveitaba para tomar o café, facer compras e estar máis tempo.

-E nos buses houbo un cambio de comportamento?

-Antes subías a un bus e había balbordo, pero agora a xente vai calada. É curioso porque tamén detectamos que os pasaxeiros se colocan por grupos. A xente nova ponse xunta e a xente maior escapa da nova por toda esa idea que hai de que saen máis e o risco de contaxio é maior.

-Pero no bus ninguén quita a máscara, non?

-Non, pero hai unha sensación antisocial cada vez maior que me preocupa. Lembro cando subías e falabas coa xente, pero non sei se vamos recuperar iso algún día.