«Tenemos que hablar» é unha orde. O Goberno pretende que o vexamos como unha petición de diálogo, un intento de resolver a situación, pero as peticións fanse doutra maneira, máis discreta, menos impositiva. Junqueras interpelou ao presidente, que tivo que abandonar o parapeto do móbil tras o que se refuxiou ata ese momento e soltoulle unha frase tallante, e díxolla alí diante de cámaras que mostrarán a todo o mundo que o que leva a batuta neste concerto e quen marca as pautas de como debe tocarse é el, Junqueras, un individuo que no momento solemne de xurar a Constitución declarouse republicano e preso político.
Parece que isto formaba parte da estratexia que os presos desenvolveron na súa aparición no Congreso para desprestixiar a institución española aos ollos da Europa democrática. Ou talvez non houbo mala vontade, e na tensión do momento Junqueras esqueceuse da diplomacia e escapoulle un frase que é reveladora do que pensa do presidente: un tipo a quen se lle poden dar ordes.
Ver ao presidente da nación en tan desairado papel é algo que a calquera español lle doe, sexa ou non socialista. Confiemos en que Pedro Sánchez, cuxa habilidade para superar momentos difíciles é dabondo coñecida, aproveitará os bos resultados do PSOE nas eleccións do domingo 26 de maio para resolver a situación na que o colocaron os seus antigos socios e poder falar sen perder a dignidade que corresponde a un presidente da nación.