Uns 400 alumnos de música levarán «No bico un cantar» ata Mondoñedo

Tamara Montero SANTIAGO / LA VOZ

CULTURA

Santi M. Amil

Cinco autores mindonienses serán interpretados por un coro que estreará dúas pezas do premiado compositor Nico Casal

14 mar 2017 . Actualizado a las 05:00 h.

Maximino Zumalave aínda se estremece hoxe cando lembra como se alzaba a voz de máis de catrocentos rapaces en San Domingos de Bonaval para poñer voz e música aos versos de Rosalía, que repousaba a poucos metros. No 150.º aniversario do nacemento da poeta, nacía, bautizada cun verso de Curros, a iniciativa No bico un cantar, que xa rendeu tributo a eses dous grandes nomes da cultura galega, pero tamén a Ramón Cabanillas e aos trobadores galegos. Poida que a estatua de Cunqueiro que mira á praza da catedral mindoniense tamén se estremeza unha miga o próximo 2 de xuño. É a data sinalada no calendario para a quinta edición de No bico un cantar, que reunirá de novo un coro de máis de catrocentos mozos de entre 8 e 14 anos que estudan na rede de conservatorios e escolas de música de Galicia, para, desta vez, darlle viva voz ao que deixaron por escrito cinco autores relacionados con Mondoñedo.

Na terra de Cunqueiro non faltará O niño novo do vento. Tampouco as Froliñas dos toxos de Antonio Noriega Varela; nin O neno durmía de Xosé Díaz Jácome. Ademais, os rapaces, baixo a dirección de Maximino Zumalave e acompañados polo grupo de metais Hércules Brass, estrearán dúas novas composicións. As que saíron do maxín de Nico Casal, compostelán afincado en Londres e creador da banda sonora de Stutterer, mellor curtametraxe de ficción na edición dos Óscar do 2016. Escolleu as letras de Neniae, de Aquilino Iglesia Alvariño, e ¡Non o sei!, de Manuel Leiras Pulpeiro.

«Mondoñedo fixo unha importantísima achega á cultura galega», proclamou durante a presentación a alcaldesa mindoniense, Elena Candia. Abofé que o fixo. Deixouno claro o presidente do Consello da Cultura Galega, Ramón Villares, que estudou no seminario da vila luguesa e que debullou a teoría de que alí converxeron as diversas culturas que había na diocese para facer de Mondoñedo o agro no que medraba unha cultura vizosa.

«Mondoñedo ten esa especie de chamada do tempo, que che di que aquí houbo algo, hai algo e ten que haber algo no futuro», salientou Villares. E ese algo que houbo, ese patrimonio material e inmaterial, é o que «os que temos responsabilidade debemos ser capaces de poñer en valor», explicou a alcaldesa.

«Algúns temos o pecado orixinal de non ser de Mondoñedo», chanceou o conselleiro de Educación, Román Rodríguez, durante a presentación dunha iniciativa cunha perspectiva «moi integral da educación e da cultura dun país». O conselleiro fixo fincapé no «enorme esforzo» que fan os 7.400 alumnos dos conservatorios galegos, que compaxinan a súa formación ordinaria coa musical e que o próximo día 2 de xuño poderán demostrar que traballando xuntos se poden facer «cousas moi fermosas».