La actividad no se detiene ningún día del año, tampoco con la amenaza de cierre
22 oct 2018 . Actualizado a las 18:22 h."Terminó el turno de noche a las 6.00 horas del domingo y al mediodía de ayer ya estaba de vuelta haciendo guardia frente a Alcoa. José Manuel Lemos, natural de Muxía, trabaja en la aluminera de A Grela desde hace 16 años. Apenas ha dormido cuatro horas. Vigila con otro grupo de compañeros que el aluminio que siguen produciendo, como si nada pasara, no salga de la planta. Esta madrugada, -la de hoy, lunes-, volvió a dar el callo en la fundición. «O físico xa o temos afeito, o difícil é facer o aluminio, ter coidado de que as máquinas non che pillen unha man, cando sabes que nuns días podes estar no paro», cuenta José Manuel.
A toda máquina
Viven como en dos realidades paralelas. «Protestamos na entrada e logo, ao entrar pola porta, o programa de produción e de arranque de máquinas segue como se Alcoa non fose pechar. Dentro chegas a pensar que só é unha ameaza polo custo da enerxía porque a empresa non para. Ao saír, ves que a realidade é outra», admite Roberto Fraga. Ayer domingo le tocaba librar. «Os que estamos nas quendas -subraya Roberto- temos moi poucas fins de semana libres ao ano, como moito 12 das 56 que hai». Desde las 7.30 estuvo plantado en el paso de control de A Grela. «O aluminio gardámolo, non imos deixar que saia», aclara.
Tes que facer ben o aluminio e ter coidado coas máquinas cando sabes que nuns días podes estar fóra
La suya, apunta, es una huelga atípica: «Unha fábrica coma esta nunca para, por iso non podemos estar de brazos caídos». No oculta que le molestan ciertos comentarios, «como que vivimos coma funcionarios ou cobramos moito. Temos o mesmo soldo base ca un emprego de súper. Sacas algo extra cando fas noites e fins de semana, pero é un emprego moi arriscado e que precisa cualificación», destaca.
Problemas psicológicos
«No 2009 Alcoa deu os primeiros avisos. Son dez anos baixo tensión, en angustia. Moitos tiveron que acudir a tratamentos psiquiátricos. E isto, mentres traballas con altas temperaturas e maquinaria pesada, moita dela obsoleta. Vin morrer aquí un compañeiro, outro perdeu unha man e outro as dúas pernas», recuerda. «De Alcoa dependen centos de postos indirectos na Coruña, hai xente que non é consciente», añade José Manuel.
Vin morrer aquí un compañeiro, outro perdeu unha man e outro dúas pernas. Non é un traballo fácil
Reconocen que van improvisando. «Colleunos nunha idade na que tes fillos e maiores ao teu cargo e tes que organizarte para loitar polo teu emprego», confiesa Roberto. Tienen esperanzas en lo que pasará mañana en Madrid.
Están convocados por el Gobierno a una reunión a la que Alcoa también está citada. «Agardomos que as palabras do PSOE na oposición non caian en saco roto», avisa Miguel Conde, uno de los delegados sindicales que viajará a Madrid. «Sobre os rumores dun comprador, calma, poden ser un globo sonda», opina. Por delante quedan unos 40 intensos días.
Agardamos que as palabras do PSOE non caian en saco roto, o do comprador pode ser un «globo sonda»
