Noveno Premio
Alma Teijeiro Pérez | CEIP O Areal
Esta é a historia de Cascabel. Cascabel é un canciño pastor alemán moi xoguetón. Cascabel vivía nas aforas de León cunha familia moi rica, e era moi feliz.
Marina e Carlos, os neniños da casa, sempre levaban a Cascabel ao parque, xogaban con el e cando chegaba o Nadal sempre tiñan un agasallo para el.
Unha tarde que saíron de paseo, Cascabel despistouse e perdeuse. Camiñou e camiñou ata que chegou á cidade. Estaba moi asustado porque todo era distinto, había moito ruído e moitos coches, así que, mortiño de medo, quedou encollido xunto unha farola. Unha vagabunda que pasaba por alí, recolleu a Cascabel.
Chamábase Carlota, non tiña familia e vivía na rúa dende había moito tempo. Dende ese día, Carlota e Cascabel fixéronse inseparables; buscaban comida, daban longos paseos e durmían abrazados.
Unha noite fría Cascabel púxose enfermo. Carlota levouno ao veterinario. Alí curárono e dixéronlle que o can era doutra familia. Carlota púxose moi triste porque se acercaba o Nadal e outra vez o ía pasar soa. Ao día seguinte, Carlota púxose a buscar a familia de Cascabel e, cando chegou á casa, Marina e Carlos quedaron moi contentos de volver ver Cascabel. Os pais dos nenos, como agradecemento, deixaron a Carlota vivir con eles.
Ese Nadal celebrárono todos xuntos e Cascabel pensou que ese fora o mellor agasallo de todos.