Xeración Xennial

Estíbaliz Veiga ARRIBA O PANO!

A MARIÑA

20 sep 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

TDi o xornalista M. Harris no seu libro The End of Absence, son a última xeración en recordar como era a vida antes da internet. Non tiñan móbil ata a universidade. O Grunge foi algo que escoitaron os maiores e saben máis de Winona Ryder por Stranger Things que por Reality Bites.

Somos os que nacemos entre 1977 e 1983. Non había Tinder e chamábamos ó saír do «insti» ó fixo da persoa á que nos gustaba coa esperanza de que non respondesen seus pais.

O que boto especialmente de menos é saír da casa sen teléfono móbil e coa cabeza erguida, sen tres WhatsApp por minuto avisando de quen chega tarde.

Tivemos o Alcatel One Touch Easy, amarelo ou turquesa. Vimos ás Azúcar Moreno cantar ó Bandido en Eurovisión, bailamos Technotronic, Eminem ou incluso Ecuador e os seus sons máxicos, por suposto sen Spotify, gravándoo todo nas cintas TDK e rebobinándoas cun «boli bic»...

A etiqueta Milenial é discutible e xera rexeitamento: 40% dos estadounidenses desa «categoría» séntense parte dela, segundo o Pew Research. O 33% considérase X. É comprensible xa que a maioría dos adxectivos que se lles adican son (inxustamente) negativos: «egoístas, preguiceiros, ninis...» Estou segura que non responden á realidade.

O que está claro é que a nostalxia por aqueles anos cada vez está máis presente na TV, na moda, na música… Igual volver ó «mundo xennial», por un anaco, non estaría nada mal.

*Estíbaliz Veiga é actriz de Celeiro (Barreiros).