La etapa de estudios no universitarios, sobre todo los seis años de secundaria y bachillerato, está centrada en exceso en la preparación académica para la selectividad, más que en la formación para una elección correcta al final de la misma y para la vida futura. Así opina Fernando Lacaci, presidente de la Federación de asociaciones de madres y padres de centros públicos de Santiago.
«O esquema tradicional de que unha persoa que estuda unha carreira ten a vida cómoda e resolta, agora non funciona como antes. Hai outros factores que inflúen, e moito alumnado finaliza o bacharelato como cunha venda diante dos ollos, sen perspectiva clara do que quere facer», afirma.
A las familias les preocupa el futuro del alumnado, pero en general dan libertad a que estudie según las preferencias personales: «O alumnado comeza a escoller moi cedo materias que condicionan por exemplo a futura elección dunha carreira universitaria. Se non acerta, ten complicado rectificar; e agora coa Lomce parece que se comeza a meter moi cedo por un camiño do que despois é difícil saír. Iso pode contribuír a que escollan despois estudos superiores que non son do seu interese», sostiene.
Condicionantes
Además, Fernando Lacaci señala que «cando quen somos agora pais estudábamos, hai 30 ou máis anos, as carreiras universitarias estaban mellor definidas; agora hai por veces excesivas opcións que desorientan; ou carreiras que non se sabe moi ben que saída podan ter, ou que se di que van desaparecer polo escaso alumnado. Iso, e a dificultade dos numerus clausus das que son máis atractivas, son condicionantes importantes».
Critica igualmente que «moitos títulos de FP non teñen una saída laboral real; e é unha opción que aínda non superou de todo o desprestixio que tivo hai anos». Valora que la FP básica, que empezó este año «parece que van contribuír ao desprestixio». Para Lacaci debería potenciarse más «a saída profesional real da FP, moitas veces son estudos só para continuar a estudar».