Los ecologistas advierten: los ríos no son jardines

B. C. VILAGARCÍA

PONTEVEDRA

cedida

El colectivo de O Salnés denuncia los daños que causan talas y desbroces en las riberas fluviales

01 mar 2021 . Actualizado a las 00:39 h.

No es la primera vez que el Colectivo Ecoloxista do Salnés (CES) hace sonar las alarmas por el tratamiento que reciben las riberas fluviales. Los senderos y zonas de ocio están colonizando muchos tramos de los ríos y esto puede constituir un problema para los ecosistemas. «Os ríos no Salnés son sinónimo de riqueza e de beleza que a moitos nos gusta gozar e pasear durante o noso tempo de lecer. Pero tamén son sinónimo de mal facer, de contaminación e de feísmo». Se refieren a intervenciones como las realizadas en los últimos tiempos en el Umia y en el río Armenteira -eje de la Ruta de Pedra e da Auga que transcurre entre Meis y Ribadumia-, que califican de excesivas y han denunciado ante Augas de Galicia y el Concello de Ribadumia. Responsabilizan a la Administración y también a asociaciones y particulares que actúan por su cuenta a la hora de cortar maleza y arbustos.

El CES habla de «un xeito aloucado de abrir camiños pola natureza» y pide que, si se hacen intervenciones de este tipo se hagan de forma «máis intelixente», retranqueando los senderos unos metros, aunque para ello haya que recurrir a terrenos privados. «Celebramos que se promova que a cidadanía teña espazos onde se poida achegar e desfrutar da natureza, pero esta accesibilidade non pode estar feita deste xeito no ríos, xa que os trazados dos paseos non deixan un mínimo espazo para que os bosques de ribeira se desenvolvan». Y añaden: «Estes bosques son esenciais para a vida natural: regulan o microclima do río xa que sen a súa sombra quentaríase a auga e perdería osíxeno, aportan refuxio e alimento á fauna, son estradas para as especies silvestres unindo distintos ecosistemas separados, as súas raíces depuran o máximo que poden as augas de escorrentía e as súas raíces son o principal aliado contra a erosión das marxes e o agravamento das inundacións». En el futuro, apuntan los ecologistas, habría que repensar las obras que se proyectan en los ríos. «Agora, no presente, tense que tentar que a escasa franxa de bosque perviva e non cortar nin podar os bosques naturais como se se tratara dun xardín da nosa casa. A natureza ten o seu propio sentido estético e os seus equilibrios. Os bosques dos ríos non son xardíns».