Santa María de Penamaior, joya en peligro

Xosé Carreira BECERREÁ / LA VOZ

BECERREÁ

Monasterio de Penamaior. En las laderas de la Sierra do Pico encontramos esta iglesia con una fachada con un bello ejemplo del románico del siglo XII. 42º 52' 36.0 N - 7º 12' 27. 0 W.
Monasterio de Penamaior. En las laderas de la Sierra do Pico encontramos esta iglesia con una fachada con un bello ejemplo del románico del siglo XII. 42º 52' 36.0 N - 7º 12' 27. 0 W. ALBERTO LÓPEZ

La vegetación avanza sobre la iglesia románica de este singular monasterio de Becerreá

02 dic 2019 . Actualizado a las 17:06 h.

Dice el historiador Xabier Moure, miembro del colectivo Patrimonio dos Ancares, que «pouco se sabe do misterioso mosteiro de Santa María de Penamaior, ou o «convento» como se coñece a este cenobio erixido nas abas da Serra do Pico, en Becerreá». Es una joya, pero una joya, que aunque fue restaurada hace años, que está abandonada, desatendida y que es reflejo del desinterés de las instituciones por el patrimonio. La masa de la fachada se cayó en algunos puntos, el ábside está a punto de ser invadido por las hiedras, hay personas que cuelgan en las espléndida entrada carteles de las verbenas...

Carlos Castro

El destacado conjunto es un gran desconocido. «Del hai poucos documentos, pero moitas historias e lendas que o relacionan coa Orde do Temple e mesmo con prácticas de tortura xa que se atopou entre os seus muros algunha técnica de castigo medieval», apunta Moure.

ALBERTO LÓPEZ

El historiador dice que hay varias opiniones sobre la fecha de fundación aunque algún documento la sitúa en el siglo X «cando a invasión dos sarracenos, o abade de Carracedo do Bierzo enviou a Frei Pedro Calvo con outros relixiosos para as montañas de Becerreá, que se instalaron onde logo se levantou o mosteiro».

ALBERTO LÓPEZ

 El monasterio llegó a tener múltiples propiedades y el abad dos escuderos 

El historiador Xabier Moure dice que el monasterio «chegou a reunir a finais do século XIII numerosas propiedades; mesmo o abade tiña ao seu servizo dous “escudeyros do abade” que se chamaban García Pérez e Miguel Pérez. Dise que era o único mosteiro que non dependía directamente da abadía francesa do Císter. Das antigas dependencias quedan algunhas pilastras que daban ao claustro, as súas pedras foron aproveitadas noutras construcións».

ALBERTO LÓPEZ

«O desaparecido cenobio -añade- foi fundado por monxes cistercienses do Bierzo que o habitaron ata a desamortización do ministro Mendizábal no ano 1835. O abade de Carracedo mandounos baixo o mando dun prior para que erixan unha casa e oratorio coa finalidade de atender aos peregrinos que ían cara a Compostela, xa que por aquí pasaba unha derivación do Camiño de Santiago, documentada polo monxe alsaciano Künig de Vach no ano 1495». La iglesia del monasterio es del siglo XII y fue reformada en el XVII.