«Son moitos meses de traballo, pero compénsame porque axudo»

Manuel Rey
manuel rey CARBALLO / LA VOZ

CARBALLO

Marcos Rodriguez

El joven fisterrán participa activamente en la organización de los actos festivos y en la vida cultural del pueblo

20 abr 2014 . Actualizado a las 07:00 h.

Javier Trillo Castro (Fisterra, 1984) no para estos días. La Semana Santa es, probablemente, la época más importante del año en su pueblo. Lleva dieciséis años interpretando a Santiago en las conocidas escenificaciones. Además, es el portavoz de la junta de cofradías, tesorero de la Verónica, miembro de la comisión de fiestas del Santísimo Cristo e incluso camarero ocasional en algún bar del pueblo si hace falta echar una mano. Y si no está organizando las procesiones, tiene que recorrerse el pueblo para recaudar fondos para las fiestas.

«Son moitos meses de traballo, pero a min compénsame porque sei que axudo. Tes que renunciar a cousas que che gustaría facer. Hoxe -por ayer- gustaríame ir tomar o vermú cos amigos. Pero prefiro botar unha man. E cando cho recoñecen, por moita tontería que pareza, a min reconfórtame moito», dice Trillo, durante uno de los breves descansos que se puede tomar durante el fin de semana.

Forma parte de la cofradía de la Verónica por tradición familiar, como muchos fisterráns. «Xa miña bisavoa levaba a imaxe», recuerda Javier. De hecho, su madre, María Isabel, es ahora presidenta de la agrupación. Javier es un ejemplo más de la gran implicación de los jóvenes del pueblo en la Semana Santa.

Unidad

«Estamos todos moi unidos e a xente está dispoñible para todo: se precisamos algunha persoa nas escenificacións, ou se hai que botar unha man cos preparativos. A maioría dos veciños que participan nos actos andan entre os vinte e os trinta e cinco anos; é algo que lle chama moito a atención aos que veñen de fóra estes días». Además, este año, la formación de la junta de cofradías ha facilitado la organización. «Foi a guinda do pastel».

Porque en Fisterra, la Semana Santa es una cuestión que involucra a todos. «Nos días previos xa se nota no ambiente. Os ensaios, a xente preparando os traxes, o movemento nos negocios, etc.». Y más en el caso de la villa, «o único pobo onde se mestura a relixiosidade coa celebración laica. As festas do Santo Cristo son case como as patronais», destaca Trillo. Eso sí, siempre con respeto mutuo. «O sábado non hai orquestra na sesión vermú porque aínda non resucitou Cristo».

Desde mucho antes de la declaración de Fiesta de Interés Turístico Nacional (en 1985, la primera de Galicia), todo lo relacionado con la muerte y resurrección de Jesucristo es algo sagrado en Fisterra. «A xente que non é de aquí non o pode sentir igual. Dámoslle tanta importancia a arranxar unha rúa como a cambiar o manto da Virxe. Hai tanto ou máis debate nos temas que afectan á Semana Santa».

javier trillo portavoz de la junta de cofradías de fisterra