Mario Álvarez: «Aínda se descoñece que doar medula ósea é moi doado e non doe»

Diagnosticado no 2013 dun linfoma de Hodgkin, a vida de Mario Álvarez dependeu dun transplante de medula ósea. Foi entón cando se fixo consciente da importancia das doazón e, para promovelas, sumouse a Asotrame, o colectivo que agrupa aos galegos transplantados de medula, ata converterse en responsable da área de Santiago. Esta entidade será a destinataria dos fondos que se recaden este domingo en Boiro, onde máis de 400 persoas responderon ao chamamento solidario lanzado pola empresa Jealsa, inscribíndose para a carreira e a andaina programadas.

-O proxecto Adianthe será o destinatario dos fondos que se recaden, en que consiste?

-É unha investigación que se está levando a cabo desde o servizo de hematoloxía do CHUS para a aplicación da intelixencia artificial nos tratamentos, co fin de determinar cales poden ser os mellores para cada paciente.

-Como vai nestes intres a recadación de fondos?

-Levamos uns 40.000 euros recadados, pero non temos un límite fixado, porque a idea é que esta investigación se prolongue no tempo de xeito indefinido.

-Como van repercutirlle os resultados desta investigación aos enfermos?

-Agora mesmo, os pacientes reciben un tratamento segundo a patoloxía que presentan e, no meu caso por exemplo, fun sometido a varios ata que deron co axeitado. A idea é que desde o primeiro momento se poida seleccionar o tratamento adecuado en base a un estudo xenético, polo que o proceso será máis rápido e eficaz.

-Entrou a formar parte de Asotrame no 2017. Como foi a traxectoria da entidade desde entón?

-Eu o que fixen foi poñer en marcha a delegación de Santiago, posto que a asociación fundouse en Narón. Cada vez temos máis socios e facémonos máis grandes; de feito, desde o 2018, ten a declaración de entidade de utilidade pública, o que nos permite contar cun respaldo maior.

-Segue sendo a divulgación das doazóns o obxectivo número un da entidade?

-Si, por suposto. Asotrame ten tres obxectivos, que son dar apoio a pacientes e a familiares, para o cal impartimos charlas e tamén facemos acompañamentos nos hospitais; apoiar a investigación e sensibilizar á poboación para que haxa cada vez máis doazóns. Aínda se descoñece que doar medula ósea é moi doado e non doe.

-Pero houbo avances neste aspecto...

-Si, cada vez a xente ten más información e tamén hai máis datos sobre o doador ideal. Desde o 2018, por exemplo, limitouse a idade nos 40 anos.

-Tivo a pandemia repercusións negativas para a investigación deste tipo de doenzas?

-Quizais non sexa eu a persoa máis adecuada para responder a esta pregunta, pero o que si podo dicir é que, na maior parte dos casos, o que se investiga neste eido é grazas á dedicación dos doutores. Por iso non se resentiu tanto como outros aspectos que dependen directamente do sistema sanitario público. Aquí conta moito o altruísmo dos profesionais.

-E á asociación, como lle está a influír a situación actual?

-A pandemia si que tivo para Asotrame consecuencias negativas, sobre todo no que á realización de actividades se refire. Antes da pandemia impartiamos charlas, sobre todo nos colexios, para concienciar ás novas xeracións, e tamén realizabamos visitas aos enfermos que estaban hospitalizados. Estamos tratando de suplir o baleiro co emprego de Internet, pero non é o mesmo. Antes eramos nós os que iamos ver aos pacientes, agora teñen que ser eles os que nos chamen.

-Que se busca con eses contactos?

-Tratamos de levantarlle o ánimo aos enfermos, que moitas veces se atopan nun camiño sen saída. Contándolle a nosa experiencia tratamos de axudalos.

-Que se persegue con carreiras como a que este domingo haberá en Boiro?

-A consecución de fondos é importante, porque sen diñeiro non hai investigación e, polo tanto, non se avanza. Pero tamén queremos insistir na necesidade de doazóns de medula ósea.

---

---

---