José Balboa: «Aquel que padece un dano cerebral queda afectado para toda a vida»

a. novo / m. x. blanco RIBEIRA / LA VOZ

BARBANZA

XOÁN A. SOLER

A área de influenza da entidade chega a Barbanza, onde pretende abrir unha delegación

31 oct 2017 . Actualizado a las 05:00 h.

Desde hai pouco máis de tres lustros, funciona en Santiago Sarela, unha asociación orientada a axudar a persoas que sofren un dano cerebral e aos seus familiares. Hai uns días, por vez primeira, a entidade desembarcou no hospital de Barbanza para ofrecerlle información sobre esta enfermidade aos veciños da comarca. O impulsor e presidente deste colectivo, que conta con medio millar de socios, repasou en Radio Voz a traxectoria da asociación e os seus plans de futuro, entre os que se atopa poñer en marcha unha delegación nesta zona.

-¿Que é o dano cerebral adquirido?

-É unha lesión que se produce por un accidente de tráfico, por un ictus, por un sinistro laboral...

-Sempre hai entón unha causa...

-Exactamente. Calquera persoa pode sufrir este dano cerebral adquirido a partir dun momento desgraciado da vida e quedar afectado para sempre.

-¿As consecuencias dese dano cerebral son variadas?

-Si, naturalmente. Cada usuario non ten que ver co outro, por iso precisa un trato moi personalizado. Cada enfermo é diferente.

-¿Cales soen ser os denominadores comúns dos enfermos?

-O mais habitual é que afecte á memoria e ao aparello locomotor. Hai persoas que recuperan máis e outras menos, pero si é certo que aquel que padece un dano cerebral queda afectado para o resto da vida.

-¿Hai cada vez constancia de máis casos?

-Por sorte están diminuíndo os casos derivados de accidentes de tráfico; pero, por outra banda, están aumentando os casos de ictus. Cada día afecta a persoas máis novas. A presión e o ritmo de vida que levamos parece que é unha das causas disto.

-¿Como naceu Sarela?

-Oficialmente, a asociación naceu no 2000. Un fillo meu tivo un accidente de tráfico e vendo que non había a onde acudir, decidimos crear esta entidade. Hoxe temos un centro en Santiago que é un referente en Galicia e case a nivel estatal, onde hai 23 persoas ocupando prazas concertadas pola Xunta e tamén prestamos atención a usuarios do exterior que veñen a rehabilitación.

-¿Perciben entón que as persoas que sofren un dano cerebral non terían a onde acudir se non fose por esta entidade?

-Pois si, iso é o máis lamentable. Cando padeces un ictus ou un accidente, a asistencia primaria está garantida, o problema é cando estas persoas reciben a alta. Esta enfermidade non só afecta a quen a sofre, tamén ás familias, xa que dun xeito ou de outro todos quedan afectados.

-O cambio de vida será brutal...

-Ese é o gran problema, as familias non saben como manexar a situación. Ninguén pensa que vai ter un dano cerebral, que vai ter que enfrontarse a esta situación, que constitúe un trauma.

-¿Cales son os servizos que presta Sarela?

-Temos desde fisioterapia, logopedia, piscina... ofrecemos un coidado integral. Pártese dun primeiro estudo para ver o que precisa cada persoa e a partir de aí empeza o traballo.

-Hai uns días estiveron en Ribeira cunha mesa informativa, ¿levan a cabo campañas de sensibilización habitualmente?

-Si, hai que insistir sobre todo en que as persoas se coiden e fagan unha vida saudable.

-Inciden entón na prevención. ¿Cales serían os hábitos de vida básicos?

-A práctica de deporte, non consumir alcol, non fumar... levar a cabo unha vida saudable é clave para evitar unha serie de problemas coma estes.

-¿Que levou a Sarela a realizar ese primeiro desembarco en Barbanza?

-Aínda que a entidade ten a súa sede en Santiago, o eido de actuación abarca tamén a Barbanza. De feito, a nosa intención é montar unha delegación nesta comarca para facilitar información sobre o dano cerebral a tódolos veciños.

-Como impulsor da entidade, ¿que sinte 17 anos despois da súa posta en marcha?

-Para nós é unha honra e unha gran satisfacción poder atender a enfermos ou a familiares, porque sempre lles imos axudar e informar por onde teñen que camiñar. En principio, é complicado vivir con isto, por iso é fundamental que as familias teñan información e se sintan arroupados. Esa é a nosa misión.