O convento estaría en activo durante un cuarto de século ate que en 1835, durante o proceso de exclaustración do clero regular e desamortización dos seus bens trala caída definitiva do Antigo Réxime, pasará a ser un dos 900 suprimidos polo Decreto do 27 de xullo. Nese mesmo ano, o 7 de outubro, abandonan as instalacións dúas decenas de frades que aínda alí residían acadando nova residencia no convento de Herbón.
Deste xeito o inmoble pasará a acoller novas funcións e sufrir diversos procesos desamortizadores. Entre os novos usos dados inmediatamente despois da saída dos relixiosos será o de cuartel das Milicias Urbanas, concretamente do Primeiro Batallón do Salnés comandado polo Marqués de Montesacro. Tamén establecese nas antigas dependencias do convento o cárcere. No ano 1837 comeza o proceso de subhasta dos terreos pertencentes ao extinto convento, «huerta, limonero y arboleda», indo a parar ás mans do comerciante da Ulloa Lorenzo María Fraga, asentado facía anos en Cambados e que viña ocupando un lugar destacado dentro do Concello. Será unha importante figura no eido político social cambadés iniciador dunha notable estirpe de políticos e letrados, que formarían parte da elite vilega durante a Restauración e primeira metade do século XX.
