Casa Taboada, en Viveiro, que funciona casi 24 horas junto al Paraíso

Lucía Rey
lucía rey VIVEIRO / LA VOZ

VIVEIRO

Isabel Hermida, que trabajó alrededor de cuatro décadas en el negocio fundado en Vieiro, sigue bajando a menudo al establecimiento situado en Malagón, y que desde hace más de veinte años dirige su hijo Jesús
Isabel Hermida, que trabajó alrededor de cuatro décadas en el negocio fundado en Vieiro, sigue bajando a menudo al establecimiento situado en Malagón, y que desde hace más de veinte años dirige su hijo Jesús XAIME RAMALLAL

El ultramarinos situado en Vieiro abre de lunes a domingo ofreciendo tabaco o fútbol

03 dic 2022 . Actualizado a las 11:35 h.

Una persona que un domingo por la tarde precise comprar en Viveiro desde un paquete de arroz o de pasta a un tambor de detergente, pasando por un litro de aceite, un cajetilla de tabaco o un mechero e incluso un trozo de tocino o de jamón para preparar un buen cocido o una sopa puede acudir a Casa Taboada, en Vieiro, en el lugar de Malagón, que se sitúa próximo al barrio conocido como O Paraíso. Fundada hace más de un siglo, esta taberna con ultramarinos sigue funcionando a pleno rendimiento casi como un 24 horas, como destaca su actual propietario y bisnieto de los fundadores, Jesús Taboada Hermida. «Uns dos nosos puntos fortes son os horarios flexibles porque abrimos todos os días, temos aparcamento e a xente sábeo», comenta el hombre, que señala que en los últimos años el perfil de su clientela habitual ha ido variando. Con anterioridad, el grueso de quienes acudían a Casa Taboada lo formaban vecinos de Vieiro y también de parroquias más o menos próximas como Galdo, Bravos, Cabanas... «Agora a maior parte da xente que vén é de Viveiro. Nas aldeas cada vez queda menos xente, e iso notámolo, por exemplo, en que antes facíamos o reparto para vinte casas, e agora só para catro ou cinco», apunta Jesús, cuya madre, Isabel, que trabajó el negocio cerca de 40 años, sigue siendo memoria viva de un establecimiento que en tiempos frecuentaban los trabajadores de las minas de A Silvarosa. «Vendíase moito viño a granel, viñan pipotes de 400 litros; facíanse callos os días de feira...», comenta la mujer, que es testigo privilegiado de cómo han cambiando los tiempos, especialmente en la última década. «Agora ninguén cría xa cochos na casa, e vacas, moi pouca xente. Algúns teñen cabalos ou pombas, pero tampouco moito. O que máis vendemos en cambio é comida para cans e para gatos», expone. En sus estanterías, sin embargo, abundan todavía productos autóctonos y de calidad, como miel, conservas, aguardiente, licores... «Tes que diferenciarte un pouco dos supermercados ofrecéndolle á xente algo máis enxebre», indica su hijo. En verano y en vacaciones reciben a muchos veraneantes que demandan este tipo de productos.

¿Dónde está? En el lugar de Malagón, parroquia de Vieiro, cerca de la zona conocida como O Paraíso. Actualmente dispone de terraza y aparcamiento.

¿Desde cuándo? El negocio fue fundado hace más de un siglo por los bisabuelos de Jesús Taboada Hermida, el actual propietario.

 

Jesús Taboada Hermida, propietario de Casa Taboada: «A raíz do covid aumentamos as vendas, montamos a terraza e empezamos a cobrar con tarxeta»

Explica Jesús Taboada Hermida, actual propietario de Casa Taboada, que su negocio debe ser uno de los pocos que sigue fiando. «Aínda hai xente, pouca que paga ó mes. E outra diche: ‘Apúntame, que pago mañá’. Nós facémolo coa xente que coñecemos, pero tes que ter un equilibrio porque hai xente que quere que lle fíes tabaco, por exemplo. Para comer, si que fiamos», relata el comerciante, que valora especialmente el trato y la confianza con los clientes. La pandemia del coronavirus, que puso contra las cuerdas a innumerables negocios hosteleros, implicó algunos cambios positivos en su caso. «Nunca tivemos que pechar de todo e a raíz do covid aumentamos as vendas, montamos a terraza e empezamos a cobrar con tarxeta», señala un hombre que mamó el ultramarinos desde bebé. «Recordo cando se vendía moitísimo viño e moitas gaseosas, tamén café a granel, medidas de aceite», señala. «Ó mellor vendías unha caixa de xabón diaria porque se lavaba á man», completa su madre. Otro de los cambios más destacables está relacionado con el tipo de alimentación.

Pizzas en lugar de azafrán

«Antes vendíamos moito azafrán en rama porque a xente, por exemplo, facía callos para a familia na casa. Pero agora nin os codillos se venden, que os acaba levando un coñecido para os cans, e iso chócame moitísimo porque o codillo é a parte máis saborosa do xamón e dá para facer unha sopiña excelente... Agora vendemos máis ben pizzas e comida prefabricada porque a xente non ten tempo para cociñar na casa», añade Jesús. «Sempre tivemos xente pagadora e moi bos clientes», concluye la madre el comerciante.