Cualquier material para imprimir en 3D está aquí

María Viñas Sanmartín
María Viñas REDACCIÓN / LA VOZ

ORDES

Filament2print

Filament2Print, premiada el año pasado como mejor «e-commerce» gallega, abastece a particulares y profesionales; si no lo tienen ellos, no lo tiene nadie

20 may 2018 . Actualizado a las 05:07 h.

Adrián Sánchez tiene 28 años. Sus primos Luis y Lorenzo Mandayo, 30 y 26, respectivamente. Este último tenía solo 21 cuando abandonó su puesto en Coca-Cola European Partners para poner en marcha Filament2print, una spin out de la empresa de diseño e impresión 3D que su hermano y Adrián habían creado dos años antes, en abril del 2013, cuando Luis regresó de Viena. En el corazón de Europa desarrolló durante un año entero su tesis, absorbiendo todo lo que pudo sobre las nuevas técnicas de fabricación por adición. Los tres son ingenieros industriales. El suyo es el mejor ejemplo de que el talento y el carácter emprendedor viaja en los genes.

Filament2print, como todo acierto, nació de una necesidad. «Atopámonos coa dificultade de que en toda Europa non había distribuidores profesionais da materia prima coa cal se imprime en tres dimensións, era moi difícil aprovisionarse dela», explica el pequeño de los Mandayo. «Acordabas facer unha peza, por exemplo, de cor laranxa, e resulta que tras comprala, avisábanche de que o filamento desa cor non estaba finalmente dispoñible, que si valíache verde ou bermello, e tiñas que avisar e molestar ao cliente, cambiar o que quería. Esto pasounos unha vez, dúas, e á terceira dixemos: ‘xa que non existe na cadea de suministro un distribuidor profesional potente, pois vamos montalo nós, directamente’». Así fue. Los tres primos de Ordes concibieron un ambicioso e-commerce con vocación de referente y la intención de ofrecer un altísimo nivel de servicio: la mayor gama posible de productos, líneas exclusivas, últimas novedades y total disponibilidad en todas las referencias. Hoy son líderes en España y Portugal, y uno de los distribuidores más punteros de todo el continente. Venden en todo el mundo -son capaces de hacer llegar a Australia un consumible, cualquier accesorio o un kit de impresión en solo 24 horas- y, además, son expertos en lo que despachan: conocen el material, saben imprimir, cómo guiar y asesorar al cliente.

«Cando comezamos, en plena crise, só había dúas opcións: ou ben, o que facía a maioría, coller e marchar para traballar fóra, a Alemaña ou a Inglaterra, que é onde están todos os enxeñeiros industriais, ou ben, por que non, montar algo dende Galicia», recuerda Lorenzo. «Para emprender hai que estar algo tolo... -comenta y, enseguida, se lo piensa mejor y rectifica-. Ou non, o que hai que facer é poñerlle dedicación cen por cen todo o día».

Aprender a golpes

Su proceso, cuenta, fue a la inversa de como suele ser: «En lugar de definir primeiro con puntos e comas todo o modelo de negocio, montamos directamente. Nós non tiñamos nin idea de como montar unha empresa, financiámonos cos nosos propios aforros e fomos aprendendo a base de paos». Invertir de nuevo todo lo ganado. Y así durante estos últimos años: reinvertir, reinvertir, reinvertir. «Hoxe, mirando cara atrás, xa se ven certos frutos. Xa somos un equipo de cinco persoas, estamos xerando emprego, pouco pero algo, estivemos en VíaGalicia o ano pasado e xa recibimos algún que outro premio». En el 2017, la Xunta reconoció a la empresa de Porto do Molle -«actualmente afincada en Nigrán, pero ordense», precisan con orgullo- como el mejor e-commerce gallego. Pero, ¿qué es exactamente lo que venden estos gallegos y a quién? «Temos dous segmentos de clientes -detallan-: por unha parte o doméstico, o que imprime na súa casa pezas decorativas ou partes de electrodomésticos avariadas, e por outra o cliente industrial, que é o máis interesante, porque é o que máis está a desenvolver esta técnica utilizando novos materiais».

El potencial de la impresión 3D a nivel profesional es incuestionable -las últimas estimaciones, desplegadas en Madrid el pasado octubre en el marco del Innoday, prevén para este mercado un crecimiento anual del 16 % hasta el 2022-, pero ¿qué hay de su uso particular? «Certo é que houbo un bum de que ía haber unha impresora en todas as casas fai un ano ou dous, o cal non é tan fácil, porque imprimir en 3D non é como facelo en papel. Hai que ter coñecementos de software, á hora de deseñar, e tamén de imprimir -valoran-. Pasarán aínda uns cantos anos ata que as xeracións que veñen detrás nosa empuxando sexan máis dixitais do que somos agora». Todavía hay mucha gente que asocia esta tecnología capaz de crear objetos tridimensionales mediante la superposición de capas a la impresión de juguetes. Grave error. Ahí están la automoción y la aeronáutica para demostrarnos lo contrario.