Nos últimos días, segundo datos oficiais, a porcentaxe de casos de contaxiados sen síntomas subiu ao 60 %, e en palabras de Jesús Cabrillana, secretario da Sociedade Española de Medicina Preventiva, «sen casos asintomáticos xa acabaría a pandemia (…) O feito de que as posibilidades de desenvolver a enfermidade dunha forma asintomática aumenten a medida que descendemos nos grupos de idade -un 82 % dos menores de 19 anos- fai que os máis novos sexan un vehículo idóneo para o virus, ante a falta de percepción do risco na que poden incorrer». Vimos nas noticias de diversas cadeas que adolescentes e mozos confesan maioritariamente que non usan a máscara e que, se a poñen, quítana nas súas reunións e festas. Segundo Cabrillana, é o habitual : «Se ti dis ‘vou de botellón, pásoo tan ben e a probabilidade de que me infecte non é segura e, se me infecto probablemente pasarei un arrefriado’, pois me vou de festa […] Este é o comportamento que coñecemos non de agora, senón do control da enfermidade infecciosa en xeral».
Ante as dificultades de detectar aos asintomáticos e concienciar aos grupos máis novos, Cabrillana conclúe: «Non temos máis remedio que centrar os nosos esforzos en protexer á poboación vulnerable».
Eu creo que dar por feito que non se pode concienciar aos mozos é a mesma postura desas familias que acaban cedendo a todos os caprichos do rei da casa para que os deixe tranquilos. Pero moito me temo que a solución vaia a ser a de confinar aos vellos ata que exista unha vacina eficaz. Socorro, Frau Merkel!