A suspensión das clases nos centros docentes está poñendo a proba a capacidade de reacción da educación institucional, pero sobre todo é unha óptima oportunidade para reforzar os vínculos afectivos e educativos no fogar. Neste recuncho, as verdadeiras protagonistas destes días son as tecnoloxías, sobre todo como ocio e para matar o tempo. Deben utilizarse tamén para o estudo, pois as normas da Administración establecen que o profesorado programará e supervisará, por medios telemáticos, actividades relacionadas co currículo para que o alumnado as poida realizar na casa. Pero o sistema non está preparado para aplicar esta decisión, porque unha importante porcentaxe de alumnos e de profesores non teñen a competencia dixital necesaria, iso sen ter en conta as carencias de ordenadores ou as zonas xeográficas con dificultades para acceder a Internet. Polo tanto, para evitar discriminación, nos casos en que non sexa viable a informática deberán empregarse outros medios, que tamén contempla a referida normativa, como por exemplo o teléfono.
En calquera caso, é un bo momento para repasar e consolidar aprendizaxes e sobre todo para ler. A lectura é un gran exercicio mental que favorece aspectos tan esenciais como a concentración, imaxinación, comprensión, e incluso adquisición de vocabulario e práctica da ortografía. Este carácter transversal fai dela unha das principais claves do éxito escolar, moi difícil de alcanzar para aqueles alumnos que non teñan adquirido un sólido hábito lector. E tamén é moi boa ocasión para escoitar música, en especial a clásica, ou para afondar nas nosas raíces artísticas e culturais, para o que contamos co óptimo recurso da Rede.
O confinamento brinda así mesmo unha boa oportunidade para que os pais manteñan unha estreita relación cos fillos, que tanto a necesitan. Debería limitarse o uso das pantallas co fin de fomentar unha relación de empatía, que cada día brilla máis pola súa ausencia. Escoitar e falar moito, pois a tecnoloxía coarta esta actividade tan necesaria como esquecida a nivel social, pero sobre todo na familia. Cunha conversa tranquila e frecuente practícase unha educación emocional e en valores, ofrecéndolle aos fillos unha base segura para a vida. Os modelos a seguir deben estar no fogar, non fóra, na televisión ou en Internet, medios que poden ser moi beneficiosos se son controlados no seno da familia.
A conclusión é que os pais non teñen que obsesionarse coa dependencia en exclusiva dos centros docentes para ocupar aos seus fillos. Con diálogo, cariño e moito sentido común, pódese aproveitar o tempo e manter unida á familia.