«A xente quere coñecer o Courel»

ánxela jorge vidal / L. D.

LEMOS

Paula Carrera traballa na aula situada á entrada da devesa da Rogueira

A aula da natureza da Rogueira vive un dos anos con maior número de visitantes

31 jul 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

Máis que en anos anteriores, o turismo do verán do 2020 ten moi en conta os espazos naturais do interior de Galicia. Isto sucede como consecuencia crise sanitaria. Pero tamén é unha oportunidade para dar valor a recursos que, moitas veces, fican maltratados e esquecidos. Paula Carrera, dende a Aula da Natureza de Moreda do Courel, é unha das persoas que axuda a divulgar a sensibilización coa natureza na cidadanía.

Regístrate gratis y recibe cada mañana en tu correo las principales noticias del día

-Como foi a volta, logo do confinamento, da aula de natureza de Moreda?

-Foi un proceso paulatino. Cando aínda non estaban abertas as fronteiras coas outras comunidades viña pouca xente. Dende que abriron, notamos moita máis xente de sitios como Madrid ou o Pais Vasco.

-Cales son as perspectivas para o que queda de verán?

-Para o Courel está sendo un dos anos con máis ocupación hostalaría en xullo e prevese que siga así. Moita xente que non o coñecía di que vai volver e que é un paraíso, polo que seguramente o turismo aumente. A aula encóntrase en moi bo lugar, na entrada da Devesa da Rogueira, pola que transita bastante xente. O que si, en días de moito calor non pasa case xente pola dificultade do itinerario. Pese a iso, a xente está interesada en coñecer e informarse sobre o Courel.

-E para outono?

-O outono é a temporada máis alta de visitas e, nesta situación, pode pasar de todo. Ser unha aula cuxa labor principal é achegarnos aos centros educativos, agrava máis a dúbida. Mentres non nos volvan confinar nin se pechen as fronteiras entre autonomías, os turistas seguirán vindo. Estamos nun momento de incertidume e é posible que non realicemos algunhas actividades.

-Que actividades está organizando e ofrecendo a aula?

-No último protocolo non se nos permitía retomar as actividades con nenos previstas. Íamos facer cousas no verán pero, pola situación, só nos deixaron seguir cos roteiros guiados. Sobre os talleres, de momento, non tivemos novas de poder retomalos e estamos sendo precavidas.

-Teñen pensado algún proxecto novo para este ano?

-Agora estamos centradas nos roteiros. Está vindo bastante xente de fóra pedindo información e facendo solicitudes de visitas guiadas. Antes do confinamento contactamos con diferentes colexios e asociacións e a ver se, finalmente, nos deixan ter estas citas pendentes. Nas aulas dos centros podemos facer unha educación e divulgación ambiental de forma directa. Somos un organismo dependente da Xunta e os seus protocolos foron estritos: non podiamos facer nada que incluíse público en sitios pechados.

-Cales son as medidas que seguen para garantir a seguridade?

-Antes da última normativa sobre o uso obrigatorio da máscara facial, mantiñamos as distancias socias e as medidas hixiénicas pero agora, a maiores, hai que ir con máscara en todo momento. Nos roteiros, ao ser nun espazo aberto, non hai moito risco. Na aula todos teñen que entrar coa máscara e hai un aforo limitado. Non se pode tocar nada nin utilizar o baño e, agora, tampouco podemos dar materiais como folletos ou mapas da zona.

-Cal é a labor principal da aula?

-Nós temos uns compromisos adquiridos ao depender da Xunta, como son un número de obradoiros con centros ou ter que crear materiais didácticos. Igualmente a nosa labor principal é divulgar o coñecemento dos valores naturais do Courel e promover unha sensibilización na cidadanía. Estamos poñendo ese gran de area na sensibilización coa natureza. Agora, as actividades están limitadas mais seguimos a dar educación medioambiental nas rutas.

-Coa situación actual, teñen máis futuro este tipo de accións ao aire libre?

-Estas actividades xa eran necesarias antes da crise sanitaria. Polo contexto que vivimos de alta contaminación e destrución da natureza e porque, no ámbito educativo, os nenos están encerrados estas son necesarias e, agora, aínda máis. Esta sensibilización debería ser un dereito fundamental e humano e tamén tería que ter presenza e ser de relevancia na educación.