En 1963, constituíu en Arxentina, xunto con outros destacados galeguistas, como Luis Seoane, o Laboratorio de Formas, precursor doutras actividades industriais e culturais como a restauración da produción de cerámica de Sargadelos, en colaboración coas Cerámicas do Castro, el Museo Carlos Maside, a editorial Ediciós do Castro.
Díaz Pardo tamén cultivou o ensaio e a crítica, producción entre a que habería que destacar os libros: Xente do meu rueiro (Bos Aires, 1954), O ángulo de pedra (Bos Aires), El ceramista Arranz y su escuela (A Coruña, 1960), Galicia Hoy, en colaboración con Luis Seoane (París, 1965), A Nave espacial, en colaboración con Celso Emilio Ferreiro (A Coruña 1970), El Marqués de Sargadelos (A Coruña, 1970), Castelao (A Coruña 1985), Galicia hoy y el resto del mundo (A Coruña, 1987).