Brinde bilingüe dos filósofos de Miguel Sande

x. f. REDACCIÓN / LA VOZ

ARTEIXO

Miguel Sande practica unha poesía sinxela pero resultado dun longo proceso de traballo
Miguel Sande practica unha poesía sinxela pero resultado dun longo proceso de traballo

Publícase en galego e castelán o poemario co que gañou o premio Afundación no 2019

07 dic 2020 . Actualizado a las 00:06 h.

Con Os filósofos non brindan con cicuta, o escritor e xornalista de La Voz Miguel Sande (Pastoriza, Arteixo, 1961) acadou o premio de poesía que convocan Afundación, o Centro PEN e a Xunta. Ademais da edición da obra na colección Arte de Trobar, o poemario estrea hoxe unha nova edición, bilingüe en castelán e galego, da man do selo Cuadernos del Laberinto.

Trátase dun libro na que Sande buscou a sinxeleza por riba da retórica, un proceso que lle esixiu un longo tempo de reflexión e de escritura e reescritura dos versos. «Non busco a poesía retórica, nin o difícil, senón o sinxelo, e aí optei por unha lingua coloquial», describe o autor. Xa que logo, o rexistro é espello tamén das inquietudes que aborda o libro, que se move entre o filosófico e o cotián. «Falan de cousas da vida, do día a día, pero buscándolles a profundidade. Todas as cousas a teñen», subliña Sande.

Esta edición bilingüe incorpora tamén nos paratextos as lecturas que fixeron do poemario Eva Veiga e mais Pilar Pallarés. «Me ha emocionado y me ha regalado otros ángulos de visión, perspectivas que me ayudan a mirar de nuevo el mundo. Con este libro tengo esta sensación: que miro la realidad de nuevo y eso me parece impagable», escribe Veiga. «“Hendir de un impulso la verdad en ti mismo y mirar”. Ahondar. Ver cómo si fuera la primera vez, como si nunca antes hubiese caído la nieve. Observar el lento y constante avance del desierto. La vejez y las cajeras de un supermercado de extrarradio, jóvenes buscando un norte, aguas muertas con la noche en su centro, ausencia blanca», é o que escribe á súa vez Pilar Pallarés.

Sande, xornalista tamén de oficio, advirte que moitos dos temas do seu libro tamén aparecen a diario nas noticias: o trato aos maiores ou as familias desestruturadas, por exemplo. Cuestións que acaban por confluír nunha obra na que o poético sempre está de fondo, mesmo cando Miguel Sande escribe nos xéneros da narrativa ou do teatro.