Manel Monteagudo presentou na súa vila natal «Camiño á lagoa dos bardos»
13 sep 2020 . Actualizado a las 05:00 h.Un auténtico espertar dos sentidos. Así foi a presentación do libro de Manel Monteagudo, Camiño á lagoa dos bardos, que tivo lugar na Casa da Cultura de Outes. O acto, organizado pola Asociación Terra de Outes, foi unha viaxe en torno á poesía do escritor recompilada nun libro que viu a luz o pasado 2019 despois de cinco anos de traballo. A soprano noiesa Esperanza Mara foi a encargada de abrir a presentación coa lectura dunha das pezas do poemario, seguida dunha marabillosa interpretación do Negra sombra.
Xoán Mariño, presidente de Terra de Outes, tomou a palabra, a continuación, para resaltar a figura de Manel Monteagudo, non só como poeta senón como persoa á que o propio dirixente estivo vencellada dende a súa infancia.
Pola súa banda, Ramón Blanco, escritor e secretario da mesma asociación, fixo un percorrido polos catrocentos poemas dos que se compón a extensa obra «un compendio de sentimentos e pensamentos» moi marcados polos 35 anos que Monteagudo estivo en estado vexetativo tras un grave accidente sufrido cando traballaba de mariñeiro nun barco alemán. E foi precisamente este episodio o que fixo pasar a Monteagudo de home de mar a un home de lectura.
Fío condutor
Blanco sinalou á familia coma o fío condutor e peza central dunha obra na que «non hai unha estrutura pechada» e na que se tratan temas coma o amor, a ausencia ou as inxustizas sociais. Este tema, tal e como lle comentou o propio Monteagudo a Xerardo Agrafoxo, escritor e entrevistador durante a charla, foi froito do que se foi atopando nas noticias diarias tras espertar do coma: «Busquei os temas máis candentes da actualidade, como a avaricia, a explotación infantil ou o maltrato á muller».
Por outra banda, Monteagudo reflexionou profundamente sobre a frustración que sente ás veces precisamente polo contraste entre os grandes avances que non presenciou ata o seu espertar e o atraso noutros temas que lle fixeron pensar que «dalgún xeito arrecuamos».
A presentación concluíu coa lectura, por parte de Esperanza Mara do poema Á miña dona, escrito por Manel Monteagudo para a súa muller, e a interpretación maxistral de Lela, trala cal os asistentes foron convidados a uns aperitivos.
Do mar á escrita
Manel Monteagudo, mariñeiro de profesión, tivo que deixar o mar tras sufrir un grave accidente que o tivo en estado vexetativo durante máis de tres décadas. Ao espertar, tal e como relatou durante a presentación, viuse na obriga de aprender a falar e a escribir, o que describiu coma «toda unha fazaña»>. Aínda que ata o espertar nunca se animara a escribir, Monteagudo sempre sentiu inclinación pola palabra escrita. Foi a súa filla quen, no 2015, agasallouno cunha autoedición dos poemas escritos polo seu pai que fora atopando no ordenador.