Eu creo que a riqueza arqueolóxica do Barbanza é inesgotable. As páxinas deste xornal dan conta con certa frecuencia de novos achados de xacementos que revelan a complexidade do asentamento humano ao longo dos tempos. Hoxe eu quero tamén cumprimentar esta tradición falándolles de dous recursos excepcionais localizados entre as parroquias boirense de Santa Baia e Lampón.
Saíndo da calzada do castelo de Vitres -ao principio do seu tramo máis espectacular- parte un itinerario curto pero único: o Camiño dos Mouros. Trátase dun sendeiro de pé que permite beirear o río Lérez pola súa banda norte ata, cando a vexetación o permite, a zona superior do Outeiro dos Corvos. O particular dese camiño é que o visitante vai apreciar en diferentes partes do itinerario escalóns labrados nas pedras. As vellas comentáronme que o camiño era usado polos mariñeiros pobres para buscar mineral no tempo da fame.
Esta é unha das grandes historias ocultas da nosa comarca. Non debía ser moi proveitoso porque as labregas sempre mo contaron con escepticismo. Pero a mina está aí, coas súas balsas, canalizacións e algúns edificios de pedra esmorecidos.
Ao sur do castelo de Vitres hai unha fortificación inédita e sen protexer, o Outeiro Murado, cunha gran muralla de pedra e un recinto superior. As vistas son de impresión. Non é doado para min especular coa súa cronoloxía, é todo un misterio. Camiño e fortificación continúan, segundo a cartografía da Xunta de Galicia, sen ser catalogados nin protexidos. Habería que pórlle remedio.