Maestro hecho a sí mismo, José Luis Baltar Pumar (Esgos, 1940) lo ha sido casi todo en política: alcalde de Nogueira de Ramuín del 76 al 95, senador durante el período 1993-2000, diputado provincial de 1983 en adelante... Incluso fundó un partido, Centristas de Galicia, hoy integrado en el PP. Dentro de la comunidad autónoma, lidera con holgura el ránking de veteranía de los presidentes de diputaciones, pues gobierna la de Ourense desde 1990.
¿Qué tiene la política que tanto engancha? «Eu sempre digo que a política é como unha droga, xenera unha adicción enorme. Todo o malo é empezar», contesta el popular. «Cando entrei nisto alá polo 68 -abunda- estaba convencido de que sería para uns aniños soamente e hoxe, que case teño 70 e pasaron 42, aquí me tedes, ao pé do cañón».
Escuchándolo expresarse parece bastante improbable que, con todo, esté pensando en retirarse. Preguntado al respecto, confirma: «De momento sigo aquí, con ilusión e ganas. E tamén me presentarei ás próximas eleccións [locales de mayo del 2011] para continuar no cargo. Por suposto, sempre que o Partido Popular de Ourense así mo pida. Todo o que son hoxe débollo ao PP da provincia e ás súas xentes. ¿Como lles vou fallar? Ademais, aínda creo que, pese aos anos, podo seguir aportando cousas. Cando pense o contrario, serei o primeiro en pedir que me permitan marchar. Non antes». ¿Y en casa, acaso no lo reclaman después de tanto tiempo? «Para entrar e permanecer en política hai que contar necesariamente coa connivencia da muller para que che deixe roubarlle tempo que en principio era para ela. Sen iso, que eu teño, sería imposible chegar ata aquí», esgrime. «¿Que se no futuro me vexo fóra facendo outra cousa profesionalmente? Para que mentir -reconoce-, non. Xa non».
Instado a elegir entre su antiguo rol de regidor y el actual de presidente de la Diputación de Ourense, espeta: «Quedo coa faceta de alcalde, que é a máis gratificante. Es como un confesor dos veciños que cada día debe saber escoitar os seus problemas e proxectos».