«Somos a Panorama das charangas»

María Cobas Vázquez
maría cobas OURENSE / LA VOZ

VERÍN

Santi M. Amil

Los Támega eligen el entroido para presentar repertorio y novedades, en los que son días de mucho trabajo

13 feb 2018 . Actualizado a las 05:00 h.

Los foliones, las máscaras, los disfraces, las comparsas, ¡y las charangas! La música es cada vez más protagonista en el entroido ourensano. Que se lo digan a Los Támega de Verín. Sí, ahora lleva artículo. La agrupación cumple 15 años y han decidido darle un toque al nombre. Es una novedad, pero traen muchas más. El entroido es la época de inicio de la temporada para la charanga. «¡Somos de Verín, para nós o entroido é moi importante!», cuenta Jorge Porto, vocal de la asociación que aglutina la charanga. «Sempre estreamos algo, e desta volta traemos un rollo moi guapo», señala.

El nombre, la imagen y también algún tema nuevo es lo que traen estos días, como la banda sonora de Juego de Tronos. «Somos unha charanga moi innovadora e cada ano intentamos cambiar para ir á vangarda de todo», señala. Y lo explica: «Cada entroido sacamos algo novo, que as demais charangas miran e intentan copiar, así que ao ano seguinte temos que cambiar». No esconde el orgullo que siente por lo que hacen desde hace ya quince años.

«Dinnos que somos a Panorama das charangas. ¡E é certo! (Ríe!). Por iso intentamos innovar, sempre intentamos estar por encima de todo, levar o último do último; non só en repertorio, tamén en infraestrutura», señala. «Somos unha charanga 3.0», resume Porto.

Estos días trabajan a tope. Y podrían trabajar más si el día tuviera más horas, y estuvieran dispuestos a renunciar a ellas... «Rexeitamos moitas cousas, incluso nos chamaron da Coruña e de Zamora nas últimas semanas, pero tiven que dicir que non porque temos todo completo», señala. Aunque no todo es trabajo. «Tamén hai algunha tarde que temos para nós, para gozar do entroido. Queremos gozar disto, e temos que coidarnos; non se pode coller todo, porque isto non é un traballo», remarca el portavoz de la charanga. Precisamente esa faceta de que se trata de algo para divertirse es lo que más repite Porto. Dice que son una charanga, pero sobre todo un grupo de amigos que empezaron juntos y ahí siguen los ocho iniciales, aunque ha habido alguna incorporación. También alguno tuvo que irse. «Houbo quen aprobou unha oposición e tivo que marchar, polo que non pode vir ensaiar; pero aínda así xuntámonos de vez en cando», destaca.

Todos estudian o trabajan, así que los sábados o los domingos roban horas al tiempo libre para ensayar e ir dando forma al repertorio, que ya suma más de 200 canciones. Los Támega interpretan todas las canciones carnavaleras que a uno se le pueden pasar por la cabeza, pero también tienen temas para cualquier fiesta. «Gústannos as festas de todo tipo, o caso é que haxa festa e ilusión», dice. Por eso también llevan tiempo intentando recuperar los cantos de taberna.

También van a misa

Pero no solo eso. Los Támega presumen de tener un amplio repertorio litúrgico. «Facemos misas moi chulas», dice convencido Porto. Su versión del Hallelujah de Leonard Cohen así lo atestigua deja a cualquiera con la boca abierta, como pudieron comprobar los asistentes a la homilía del San Antón de Ábedes (en Verín) el mes pasado. «Eu estudei na Escolanía do Escorial, e por iso intentamos aplicar os coñecementos que temos para facer unha cousa ben feita, porque nos gusta. Todo o relacionado coa música gústanos, tamén a música litúrxica», señala.

Porto no es ajeno al hecho de que las charangas se asocian a música más ligera. «E tamén a facemos; pero cando hai que estar nun acto sacramental ou nunha misa hai que gardar a compostura e ter cancións aplicadas a iso. Temos cancións ás nais preciosas para igrexa, un repertorio moi chulo. E para as tardes temos outro tipo de repertorio que non ten nada que ver coa misa», señala. Se adaptan a la situación y al público. «Facemos festiñas de aldeas de 15 veciños, e tamén imos a sitios grandes», señala, como el pasado viernes durante su actuación por las calles de Ourense. En el tintero les queda la invitacón para participar en el carnaval británico de Notting Hill. «Como é en xuño, sempre temos compromisos por aquí, e non puidemos ir nunca», señala Porto, que explica que ya han tocado varias veces en Londres. «Empezamos a ir un ano por causa dun Centro Galego e un empresario que nos levou, e iso levounos ao tema das confirmacións; creamos unha relación e imos cada dous anos», cuenta.

Con el entroido, estos días se mueven entre las sambas y el carnaval, pero también tienen en el repertorio «pasodobres, rancheiras, cumbias, cantos de taberna, galego popular... E ata temos rock. E tamén caemos no Despacito, que por degraza, hai que tocalo... Ou o Reggaeton Lento. Gustaranos máis ou menos, pero tamén o temos».