Estou na praia. É un atardecer tranquilo no que o sol tingue de vermello o ceo e o mar. Os meus dous netos, de nove anos, xogan nunha pirámide de cordas trenzadas. Soa o meu móbil: é unha ligazón a unha entrevista a Mar Daza Bonachela, avogada que durante dez anos estivo no Servizo de Asistencia á Vítima de Andalucía en Granada. O que di é terrible: «Hai unha cifra que causa terror, pero que está oculta. É a de quen con menos de 15 anos sufriron abuso sexual en España. Estímase que sexa un 11 % do total da poboación nesa idade. É dicir, 756.630 criaturas. Delas, un 4 % (30.265 menores de 15 anos) foron vítimas agredidas polo pai».
Daza pinta un panorama pesimista: as denuncias de abuso sexual infantil pasaron de 664 no 2015 a 1.185 no 2018, pero segue sendo maioritario o silencio. E son moi poucas as condenas, porque con frecuencia o abusador alega ser unha vítima da SAP (síndrome de alienación parental), é dicir, que a súa excónxuxe acúsao falsamente. Un dos meus netos lánzase desde o alto da pirámide e aterra malamente sobre a area pedregosa. Pecho o móbil e corro a ver que pasa. Juan ten un golpe no xeonllo. Andy dille: «Gañaches ti, chegaches antes ao chan…». Juan levántase renqueando: «Podemos seguir xogando?». Eu miro o móbil que levo aínda na man: sodes uns nenos con sorte, dígolles. Eles afirman coa cabeza e volven rubir á pirámide. Eu quedo pensando nesoutros nenos, nese terrible 11 %.