Volveu ao foco a meta dos 100.000 habitantes. Lugo celebrábaos e inmediatamente xurdía a artificial competencia de nos situar o mesmo día unhas 326 persoas por encima. Nesta lectura, que sobe e baixa a diario, Santiago está por riba da marca varias veces ao ano, mais o que realmente conta é o dato oficial do 31 de decembro.
Compostela xa superou os cen mil habitantes oficiais a principio dos 90, cando se recoñecía como capital de Galicia, se dotaba de infraestruturas e equipamentos e se convertía en referente administrativo, sanitario, cultural e turístico. As pegadas dese medre, con base nos consensos e na colaboración, están sinaladas no esqueleto e na pel da cidade.
Do mesmo xeito quedaron as marcas dos saltos de crecemento que se foron producindo nunha historia milenaria, do primixenio Locus Sancti Iacobi á muralla de Cresconio, no que hoxe é o corazón deste corpo urbano, a cidade histórica. Un corazón que atrae milleiros de persoas e que precisa, para seguir latexando con forza, un turismo máis sustentable e consciente e novas estratexias para protexer a vivenda e o comercio que o manteñen vivo.
Arredor dese corazón, os rueiros, o ensanche e os barrios forman unha trama que acolleu a veciñanza que deu soporte a unha capital de servizos que alcanzou a consideración legal de gran cidade. Unha trama urbana que gañará calidade cun novo modelo de mobilidade e espazos públicos á medida das persoas, obxectivos nos que van ser fundamentais o novo servizo de transporte e a remodelación do eixe central da cidade, entre San Caetano e Rosalía de Castro. Cada un deses saltos cualitativos, que foron deixando marcas na xeografía da cidade, produciuse rompendo dinámicas asentadas e superando dificultades, do mesmo xeito que se sofren as medras en cada estirón.
Estamos iniciando unha nova etapa que debe significar outro salto cualitativo que, para verificarse, producirá tamén molestias e tensións e que debemos afrontar coa ambición e os acordos que tan bo froito trouxeron a Compostela. Serán as medras que nos leven a diversificar a economía, cun maior peso da industria e converténdonos en nodo da loxística de mercadorías. Será a crise de crecemento que produza adaptar a Administración municipal ao que Compostela necesita e transformar as estratexias socioculturais para que a capital de Galicia continúe sendo referente.
Máis que a cantidade tennos que importar a calidade coa que queremos vivir no futuro.