Un «Xente ao lonxe» sen poutas censoras  

Ninguén dubida que Xente ao lonxe é unha das novelas máis ambiciosas escritas en lingua galega no século XX, pola espectacularidade e novidade dunha estrutura de inequívoco saibo cinematográfico e porque nela se espellan as transformacións sociais que sufriu Galicia no tránsito do século XIX ao XX desde ese espazo singular que foi Auria, exhibindo unha galería verdadeiramente impresionante de personaxes e un peso rotundo dunha visión fortemente satirizante. 

Antóllaseme pouco efectivo dicir algo novo dela, mais non tanto o de animar á súa lectura, ou ben relectura, e nada mellor que facelo nunha edición que vén da man do profesor Xosé M. Dasilva quen, tras investigar na Fundación Penzol e no Archivo General de la Administración, recupera con brillantez o orixinal libre das amputacións que a censura lle infrinxira hai máis de catro décadas. Unha gran oportunidade para lelo, por fin, libremente.

---

---