En definitiva, sempre me interesou a poética do territorio, se cadra porque fago parte da Costa da Morte que posúe un inmenso caudal simbólico, por máis que sexa un topónimo nacido nos albores do século XX e no xornalismo, tanto é así que ao poeta Gonzalo López Abente non lle apracía e prefería escribir «costa brava» nos seu versos. E esa preocupación pola paisaxe está en min case desde que teño uso de razón, pois a miña primeira militancia social foi aos 16 anos na asociación ecoloxista Adega-Costa da Morte e ese compromiso é o que me leva a colaborar aínda hoxe coa entidade Monte Pindo Parque Natural para os que coordinei, xunto a Chisco Fernández Naval, a antoloxía Versos no Olimpo. O monte Pindo na poesía galega (Toxosoutos, 2013).
Miro Villar González (Cee, 1965), é doutor en Filoloxía Galega e profesor de ensino secundario. Poeta, narrador, crítico literario, tradutor, ten máis de vinte obras publicadas en solitario (e moitas máis obras colectivas) e acadou numerosos premios. Entre eles, o Esquío de poesía do 97 ou o Ánxel Casal da Asociación Galega de Editores ao mellor libro infantil no 2013. Mantén o blog http://crebas.blogaliza.org/
