Cando os blogs aínda eran cousa escasa neste país Marcos Valcárcel creou un con reminiscencias oterianas que se converteu axiña nun sitio de referencia en Galicia: «As uvas na solaina». Espazo na rede que foi obxecto de non poucas distincións e recoñecementos, foron os amigos de Marcos os que se encargaron de mantelo ao día e ir redactando os pensamentos e as ideas que o creador do blog quería transmitir cando este enfermou. Mais o pasado luns as uvas da solaina quedaron mudas cunha entrada titulada «Un lóstrego». Nela Marcos Valcárcel agradece o apoio dos seus amigos, das institucións, da familia, dos medios e dos ourensáns -«e, por suposto, a María e a Eire: por todo»-; cita a amigos desaparecidos nos últimos tempos e a Vicente Aleixandre -«A vida, un lóstrego entre dúas escuridades»- e fala de navigar, «deixar as portas abertas e reconciliarse coa TERRA». Nunha «Nota dos Amigos de Marcos» advírtese que con este artigo «péchase definitivamente o vizoso ciclo d' As Uvas na Solaina. Moitas grazas a todos e todas».