Zúñiga define «Periferia» como «un cóctel de ficción, música e documentación»

María Conde PONTEVEDRA/LA VOZ.

CULTURA

La escritora viguesa presentó ayer en Pontevedra la novela ganadora del Xerais de este año

29 oct 2010 . Actualizado a las 02:00 h.

Periferia, la novela con la que la viguesa Iolanda Zúñiga obtuvo el Premio Xerais de este año, llegó a las librerías esta semana. La autora presentó ayer el volumen en un acto celebrado en el Café Moderno de Pontevedra, donde explicó los motivos que la impulsaron a escribir esta historia ambientada en una favela de São Paulo y escrita a ritmo de rap.

«Todo partiu -explicó- de que eu seguía moito a música de Brasil. Logo descubrín algúns autores brasileiros que me gustaban, como Paulo Lins, o escritor de Cidade de Deus... Foron un montón de cousas, pero basicamente a música e algunha novela, como esa, que me impactou un montón». Comenzó a escribirla en el 2008, después de un viaje ex profeso al país sudamericano en el que «ía pola historia, e moi condicionada».

Esta es la primera novela para Zúñiga, que destaca que estrenarse con un galardón de Xerais «senta moi ben», aunque subraya que el hecho de convertir su historia en novela «xurdiu polas circunstancias, porque necesitaba moita folla en branco para contar o que alí pasaba». «Eu non sería capaz de condensalo en cincuenta páxinas -aclara-, necesitaba todo este espazo para crear a atmosfera dun lugar así, dunha gran cidade, cunha gran periferia e con eses conflitos». En ese entorno, los protagonistas, Luciana y Brown, unen sus destinos, marcados por el amor, el narcotráfico y la violencia en una novela que ofrece constantes referencias a la cultura popular y que fue definida por el jurado del premio como «unha achega necesaria á renovación da narrativa galega».

De la música ha señalado la autora que es el 20% o más del libro, sobre todo el rap, aunque hay popular brasileña o bossa nova . «Pero sobre todo o rap, utilizo frases que denuncian a situación e, en total, hai 500 temas na novela», apunta. Al acto de ayer en el Moderno, Zúñiga se llevó impresa toda esa banda sonora e insiste en que la obra es como un disco, «con nove cortes, un bonus track y un hidden track, unha pista oculta, que é bastante relevante».

«A novela -añade- é un cóctel de música, ficción e documentación», y señala que esta última parte contiene mucha información de periódicos, televisión e Internet, «e tamén por iso é bastante densa nalgunhas partes», pero procura «mesturar todo».

De momento, apunta que no tiene en mente una nueva historia, pero sí mantendrá abierto el blog planetaperiferia, en la que pretende explicar a los lectores algunas de las curiosidades de su novela.