Antón Rodicio: «Na provincia de Ourense é onde están as presas máis interesantes e onde máis hai»

Ata 31 de marzo • Visitas guiadas: xoves, ás 19.00 horas • Centro Cultural Marcos Valcárcel • Antón Rodicio amosa no Simeón o seu proxecto «Presas. La fuerza domesticadora de lo grande». As fotografías son de encoros de toda Galicia e as mesmas compleméntanse con textos informativos, expositores con libros e documentos e un vídeo sobre estas intervencións que foron modelando a paisaxe galega.

—Cando decide desenvolver a iniciativa?

—Traballei en libros de fotografía sobre a Ribeira Sacra e de paisaxes, tanto desa zona como do resto de Galicia. As presas chamáronme dende pequeno porque son de Cerreda, en Nogueira de Ramuín, e alí á beira —a uns tres quilómetros— está a de Santo Estevo.

—E púxose ao traballo.

—Recompilando e ordeando o material decateime que tiña unhas cantas, e decidín que lle ía dedicar un chisco de tempo para facer un proxecto específico sobre elas.

—Son só de Ourense ou de toda Galicia?

—De toda a comunidade, pero maioritariamente da provincia de Ourense. É onde máis hai e onde están as máis interesantes. Santo Estevo, As Portas, O Bao, Prada —que é a que me causou máis impacto—. En total están recollidas doce presas: da do Eume ou Eiras —que abastece a Vigo— a Belesar, entre outras.

—Das que recolleu ao longo do proxecto cal destacaría?

—As miñas preferidas son tres. As Portas é a máis alta de Galicia, 141 metros, e impresiona moitísimo porque xusto pasa ao pé dela a estrada de Vilariño de Conso á Gudiña e vela desde esa ponte é algo que impacta. Belesar é moi fermosa e foi un símbolo do franquismo: con 129 metros de alto e unha cola de 50 quilómetros é a máis grande de Galicia. Na ditadura organizábanse viaxes en bus para ir vela. E logo Santo Estevo, con 115 metros, que está situada nun espazo espectacular: no máis recóndito e estreito do Canón do Sil. E cunha historia sorprendente, xa que en 1959 unha falla do terreo —na zona onde apoia a presa— provocou un escorregamento de rocas e houbo risco de rotura. A rápida reacción evitou problemas.

—Que respostas lle chegan?

—Á xente coincide no impacto das imaxes. Para iso foron captadas e para amosar a beleza da que estamos rodeados e que moitas veces non coñecemos. E tamén os anima a achegarse a eses sitios recónditos e apartados aos que non imos. Outros interésanse por como foron feitas. No caso de Prada dende o mesmo pé da presa, a catro metros e cun gran angular, por iso impresiona á xente.

—Realiza visitas guiadas?

—Si. Todos os xoves ás sete da tarde amoso o traballo e resposto ás consultas que se me fan sobre as imaxes.

---

---

---