O deterioro e o retraso na catalogación aconsellaron o rescate documentado de nove anacos cerámicos
05 mar 2008 . Actualizado a las 02:26 h.É un dos montes míticos de Galicia, o que se di que albergou o Olimpo celta e o que probablemente deu orixe a máis lendas. Pero o certo é que non se coñecían xacementos arqueolóxicos nel. É agora cando o Pindo, situado no concello de Carnota (A Coruña) mirando ao mar da Fisterra, ofrece da man dun descubrimento dos espeleólogos do Clube Maúxo de Vigo unha mostra clara da pegada dos nosos antergos. Trátase duns restos de cerámica correspondentes á Idade do Bronce que unha delegación do club entregará hoxe como depósito no Museo Arqueolóxico e Histórico de San Antón da Coruña. «A ver se así se ocupa algún arqueólogo de escavar en serio», di o secretario do club, Xavier Groba. O achado de fragmentos á vista no interior dalgunhas pasaxes dunha cova produciuse casualmente xa o ano pasado nos montes do Pindo, coincidindo coa preparación dun congreso internacional (International Conference on Granitic Caves) coorganizado polo Clube Espeleolóxico Maúxo e mais a comisión do Pseudokarst da Unio International Spelology (vinculada á Unesco) e o Instituto Universitario de Xeoloxía (IUX) Isidro Parga Pondal da Universidade da Coruña. Ao citado evento, en setembro do 2007, asistiron 30 estudosos especializados (xeólogos, xeógrafos, espeleólogos...) no estudo de covas graníticas e materiais semellantes (cuarcitas, cuarzo...) de 14 países, visitándose as covas de seixo (Pico Sacro) e granito (principalmente a cova de O Folón, Vigo, e as da serra do Galiñeiro e Baiona) máis sobranceiras de Galicia e Norte de Portugal (visitouse tamén o Castelo das Furnas, en Boivão, Valença).
O achado foi comunicado inmediatamente ás autoridades da Dirección Xeral de Patrimonio Cultural da Consellería de Cultura, mais transcorridos os meses, e tendo en conta o retraso na catalogación do lugar e o deterioro que se observaba que estaban a sufrir algunhas pezas pola acción das augas soterradas, os membros de Maúxo procederon ao rescate documentado de nove anacos cerámicos, os que hoxe depositan no museo de San Antón para a súa custodia e exposición pública.