Claudia Prócula

POUCO IMPORTA que a lenda non acade dimensión histórica. Abóndame co minúsculo relato lendario do que o evanxeo de Mateo dá noticia. O cruel Poncio Pilato estaba en plena sesión xudicial e Claudia Prócula, a súa muller, envíalle esta atribulada mensaxe: «Deixa en paz ese xusto, que hoxe sufrín moito en soños por cousa del». Destruída Xerusalén, o xudaísmo esmorece, os cristiáns espállanse polo Imperio e tratan de exculpar da crucifixión aos romanos e inculpar aos xudeus exculpando a Poncio Pilato, autor de miles de crimes nos que morreron moitos xudeus. A muller non tiña capacidade legal para testemuñar. ¿Merece creto esta pasaxe? Non interesa o raciocinio histórico senón a inclusión no evanxeo dun episodio no que unha muller, ademais pagá, confesa o seu repudio con permiso dos soños nocturnos ¿É que serve para algo o que se soña? Dicía Calderón de la Barca que «la vida es sueño». Daquela os soños eran lugar privilexiado das revelacións.