Un grupo de escritores e intelectuais galegos renden homenaxe a Neira Vilas e a súa personaxe Balbino

Jorge Lamas

VIGO CIUDAD

31 may 2009 . Actualizado a las 02:00 h.

«Balbino é máis importante que Neira Vilas, e existiría aínda que non existise Neira Vilas, e sigue existindo; hai millóns de Balbinos no mundo, pero non todas as linguas tiveron un Neira Vilas para contalo, o que non ten mérito porque el só transcribiu dun caderno que Balbino deixou», dixo ironicamente Xesús Alonso Montero, na súa fermosa alocución durante a homenaxe que un grupo de escritores e intelectuais galegos ofreceron onte, no Verbum de Vigo, ao escritor de Memorias dun neno labrego .

E, realmente, foi unha homenaxe a Balbino, o neno protagonista da historia máis lida da literatura galega. O propio escritor de Vila de Cruces entendeuno así: «Esta homenaxe non é para min, o autor, senón para a personaxe, xa que se adica a Balbino, que en xaneiro cumpriu 48 anos».

O libro veu a luz por primeira vez en 1961, na editorial Follas Novas de Bos Aires, e aínda tivo que agardar ate 1968 para que fose editado en Galicia, a través de Edicións do Castro.

O produtor e guionista Ismael González e o profesor Avelino Muleiro foron os organizadores deste acto, que tivo como principal acción a publicación do libro Homenaxe a Neira Vilas e a Balbino, o neno labrego . Máis de cincuenta persoas aportaron as súas visión do autor e máis da súa novela en unha serie de artigos, que abre Isaac Díaz Pardo.

A lista de participantes conta con nomes moi coñecidos como Basilio Losada, Siro, Suso de Toro, Francisco Fernández del Riego, Olegario Sotelo Blanco, Xosé Carlos Caneiro, Méndez Ferrín ou o mesmo Xesús Alonso Montero. Incluso hai un artigo no que o autor rememora o proceso do libro.

Exemplo de resistencia

O acto de homenaxe contou coa participación do filósofo Ramón Regueira, que fixo unha análise sociolóxica de Balbino, cunha división entre os que son Manolitos e os que son Balbinos, en alusión as personaxes antagonistas de Memorias dun neno labrego . «Xosé Neira Vilas é exemplo de resistencia a deixarse asimilar pola uniformidade globalizadora, é exemplo de persoa de principios», afirmou o catedrático, organizador da Semana Galega da Filosofía.

Pola súa banda, Xesús Alonso Montero, quen se recoñece en Balbino, falou do pantrigo, «o espiñazo poético da novela», e afirmou que hoxe en día habería que facer edicións anotadas de Memorias para que a xente máis nova puidese contextualizar o significado de algunhas cousas na Galicia rural dos anos vinte. «Moitos hoxe non comen pan trigo para non engordar e daquela comelo era un día de festa», dixo o profesor emérito.

Durante o acto foi proxectado unha curtametraxe sobre Neira Vilas, feito por Xan Leira e Ismael González, onde resumen a vida do escritor da aldea de Gres. Finalmente, o escritor recibiu unha escultura dun neno, que quere ser o Balbino da obra, feita pola deseñadora catalana Henrika Vidal.

Neira Vilas e a súa muller Anisia Miranda recibiron os parabéns do preto de cen participantes na homenaxe. O grupo A Quenlla puxo a música nun acto que durou máis de dúas horas.