Sen médico

Cartas al director
Cartas al director CARTASALDIRECTOR

O ROSAL

Ernesto Guzmán Jr.

04 jul 2021 . Actualizado a las 23:18 h.

O rural sen médico

Resignado, o mozo de recepción descúlpase ao comprobar, outra vez, que non pode acordarlle unha cita telefónica á paciente de 20 anos que ten en fronte. Minutos despois, outra paciente agarda no seu fogar a chamada para consultar ca médica a súa doenza, unha chamada que non recibirá. Coma eles, os habitantes do concello pontevedrés do Rosal reciben cas mesmas caras de resignación a noticia de que non hai un substituto que cubra o posto da súa médica, malia levaren tempo solicitándoo. Por mor da pandemia, o consultorio dispoñible no concello do Rosal foi pechado e a pediatra do centro de saúde principal foi destinada ao concello veciño da Guarda. Así, agochados baixo o pretexto de que se trata dunha situación derivada da pandemia, os xa lonxevos recortes na sanidade pública da Galiza están levando ás galegas e galegos que poden permitírense ese gasto a acudiren á sanidade privada. Clara González. O Rosal.

 Mallorca 

Soy un ciudadano que me encuentro al borde de los setenta años. Y después de un año largo de pandemia en el que tanto yo como mi pareja nos hemos esforzado por cumplir las normas anti covid (aunque algunas pudieran parecer contradictorias) hasta el punto de que a día de hoy no conocemos a la última nieta que nació en plena pandemia allá en la Quinta Provincia, donde lo están pasando muy mal y a donde no podemos viajar. Llevo días que no consigo salir de mi indignación y asombro tras esas imágenes de unos niños libres gritando ¡libertad! ¡libertad!… desde los balcones de un hotel en Mallorca. Pero si la imagen de esos niños libres es deplorable, peor son las palabras de algunos padres hablando de secuestro. ¿Se han parado a pensar cuántos puestos de trabajo están poniendo en riesgo, tan solo en el ocio nocturno de la provincia de Pontevedra, con su irresponsabilidad? Pepe de Basi.

 Movilidad reducida

De vacaciones en A Coruña fui el sábado acompañando a un familiar minusválido, incapacitado, o discapacitado con tarjeta en vigor de aparcamiento azul (especial para este colectivo), al mercado templario en el paseo marítimo del Burgo y nos hemos encontrado con grandes obstáculos que imposibilitaban totalmente el acceso a una de las pocas plazas azules disponibles para este colectivo. OcurrePor favor señores ¡ un poco de sensibilidad y respeto para las personas con movilidad reducida! Marcelino Fernández. Asturias.

  ¡A por ellos, oeee!

Eu discrepo do artigo do señor Siro respecto aos independentistas. E estou de acordo co señor

Roberto Blanco Valdés. ¡ Non hai peor cego que o que non quere ver ! L. López.