A Universidade de Vigo expón a colección de Silvia García, profesora de deseño especialista en Isaac Díaz Pardo

Nun contexto de celebración conmemorativa, xa que este año é Isaac Díaz Pardo (1920-2012) o homenaxeado no Día das Artes Galegas, a Universidade de Vigo súmase á corrente coa exposición que onte inaugurouse no edificio Redeiras da instutución académica na Praza do Berbés. A mostra titulada Deseño, memoria e compromiso, foi impulsada pola Facultade de Deseño e comisariada pola profesora deste centro, Silvia García. Como ela misma conta, «a exposición foi un encargo do reitor, porque en 2012 fíxose outra sobre Díaz Pardo no campus de Pontevedra, na Facultade de Belas Artes. Reigosa lembrábase da investigación que se fixo e pedíronme que levase a Vigo a idea. «quixen facer unha exposición con ánimo pedagóxico, é dicir, este ano hai moitas ou menos de Isaac e están as familias facendo unha gran exposición que se vai a inaugurar no Museo de Belas Artes de A Coruña. Entón, eu con esta teño o obxectivo de servir de contexto para que os visitantes e centros escolares de Vigo poidan coñecer á voz de Isaac».

García, investigadora e fan, fai un resumo de como foi o transcurso vital do artista e intelectual a través de numerosas iniciativas e mostra, mediante imaxes e algúns obxectos, a importancia que teñen para o deseño galego, explicando desde o comezo como aprendeu o contexto artístico do seu pai, Camilo Díaz Baliño, que era escenógrafo e oIsaac traballou desde moi novo á beira del». A comisaria lembra que cando seu pai foi asasinado en abril de 1936, «marcouno ate o punto que tivo que estar escondido en A Coruña, logo foi a estudar Belas Artes a Madrid», pero el quería ser arquitecto, algo que se evidencia no seu interés polo deseño de mobiliario. Na exposición, que se podrá visitar hasta el 9 de julio, se exhiben libros e catálogos sobre Isaac Díaz Pardo, bocetos de obras, fotografías, documentos personais, libros de Edicións do Castro, pezas de cerámica, entrevistas... e todo forma parte da colección personal de Silvia García.

Á presentación da mostra acudiu a neta maior do pai de Sargadelos, Carolina Díaz, que contou detalles sobre como o entorno laboral do seu avó serviu de inspiración para diseñadores como Adolfo Domínguez, que lle dixo a Isaac que incorporaba as suas prendas o cuello mao despois de velo nas batas dos trabajadores .

A profesora engade que tamén con ese ánimo didáctico, hai unha imaxe de Isaac no seu estudo de pintura e un texto titulado Ou meu cabalete, onde explica por que abandonou a pintura, porque non quería seguir facendo retratos de ricos e burgueses. Díaz Pardo regresa de Madrid e nos terreos da familia da súa muller en Sada é onde montou o primeiro estudo de Cerámicas do Castro. «Pronto tiña cen empleados e tivo que ampliar, logo xa foi o seu reencontro con Luis Seoane e os exiliados en Argentina e o seu empeño en recuperar institucións culturais e o patrimonio que se perdera», relata.

Esta e outras moitas historias, como o nacemento do Laboratorio de Formas e sobre un personaxe capital na cultura galega pódense coñecer nunha mostra que é paso obrigado, ou suxerido, como anticipo á exposición do Museo de Belas Artes da Coruña se se quere ir cos deberes feitos ou a lección aprendida. Tamén hai un documental cedido por de a TVG.

---

---

---