Antón de Vicente: «O próximo penalti que o tire outro»

Lorena García Calvo
lorena garcía calvo VIGO / LA VOZ

VIGO

M.MORALEJO

Tras errar tres penas máximas consecutivas, el capitán del Coruxo prefiere darse un tiempo en los once metros

20 nov 2018 . Actualizado a las 05:00 h.

Antón de Vicente es un tipo cabal y responsable. Jamás se esconde. Por eso cuando se le pregunta por los tres penaltis consecutivos que ha fallado no rehúye el tema. Al contrario. Lo afronta y proclama el mea culpa. No tiene herido el orgullo, sino que está frustrado porque cree que de haber marcado ante el Rápido desde los once metros su equipo podría haber sumado dos puntos más. Pero también sabe que son gajes del fútbol y que solo los que los tiran pueden fallarlos.

«Agora mesmo o que me prantexo é que o próximo penalti o tire un compañeiro. Non teño ganas de tirar o seguinte», confiesa el vigués, que ha visto como erraba tres penas máximas consecutivas. La mala fortuna de Antón desde los once metros arrancó en el partido contra el San Sebastián de los Reyes, continuó ante el Adarve y se extendió al Rápido. «Cando tirei o do Sanse, tentei xogar coa psicoloxía inversa. O ano pasado no último partido de liga gañarámoslles 2-4 e eu marcara o penalti que nos daba o 1-2, cando iamos empatados. Esta vez o porteiro era o mesmo, así que lle dixen que llo ía tirar pola mesma zona e el contestou que polo medio. Tireino pola mesma zona e no rexeite metemos o gol».

Luego llegó el duelo con el Adarve. «O porteiro díxome que llo ía tirar polo medio e eu respondín que si porque o ano pasado contra eles tamén metera polo centro o penalti que nos deu os tres puntos. Pero decidín tiralo ao lado esquerdo do porteiro, non ao lado no que me sinto máis cómodo. Non estivo ben tirado e adiviñouno». Pero el Coruxo ganó igualmente.

El domingo, en el derbi de O Vao, cuando el colegiado decretó la pena máxima Antón no se achantó, a pesar de los dos que llevaba errados. «Estaba seguro de que o ía marcar, pero Brais coñéceme e imaxino que sabe cal é o meu lado bo», explica el centrocampista. «Este fin de semana xoguei un pouco coa intención de frearme a ver como reaccionaba o porteiro, para logo decidir. Freei, Brais aguantou, así que lle dei forte e arriba, pero detívomo», lamenta.

Tres errores consecutivos son suficientes para Antón, que ante el Pontevedra, aunque se dé un penalti, no quiere probar fortuna. «Seguramente no partido senteirei que teño que tiralo e marcalo, pero tamén penso que se fallo un cuarto penalti seguido me vai facer moito máis dano do que pode supoñer a alegría de marcalo», razona el jugador.

Segunda mala racha

Cuando echa la vista atrás, Antón recuerda que esta no es la primera vez que en su carrera erra tres penaltis. Ya le había sucedido en su último año de juvenil en el Areosa, aunque entonces no fueron consecutivos. «En total, levo fallados sete e marcado uns quince, dous o ano pasado en Segunda B», detalla. Y aunque por el momento cree que es mejor que pase algo de tiempo antes de volver a ejecutar desde once metros, reconoce que el apoyo que ha recibido del club y los aficionados es máximo.

«Teño que agradecer que o adestrador siga confiando en min, e mesmo onte me chamou un directivo e me dixo para animarme que Antúnez chegara a fallar catro». Una anécdota con la que intentaba levantar el ánimo a un Antón que el domingo abandonó O Vao muy dolido, pero que advierte que esto no le va a pasar factura psicológica. «En canto teña a seguridade de que podo lanzar e meter, collerei o balón e tirarei, como toda a vida. O bo do fútbol é que da segundas oportunidades».