Tonhito de Poi deja Heredeiros da Crus para crear su grupo

VIGO

M. MORALEJO

El guitarrista graba disco en Vigo con músicos gallegos y portugueses El «showman» critica que los actores tengan que hablar sin acento gallego para trabajar fuera

10 mar 2005 . Actualizado a las 06:00 h.

«Vou coller a miña crus e seguir ata a Cristificaçóm total no monte do Pindo; deixo Heredeiros da Crus para Cristificarme», anunció ayer Tonhinto de Poi. Desde hace algunos meses, el ya ex componente de Heredeiros da Crus graba en unos estudios de Vigo, un disco que será comercializado bajo su propio nombre. El primer single saldrá em abril. La banda Tonhito de Poi está compuesta por músicos gallegos y portugueses, algunos de ellos con un largo recorrido a sus espaldas. «Na base hai rock pero non é Heredeiros», explica el músico, que anuncia la presencia de un órgano Hammond en su formación. «Tamén hai moita tecnoloxía, e incluso unha parte importante, da terra». Tonhito de Poi se lució ayer ante los medios con un ingenioso discurso en el que explicó que había dejado su trabajo en el audiovisual. «Eu dubidei entre mercar un Audi A4 ou marchar da tele, e claro, marchei da tele», dijo el músico. Entre las muchas críticas que realizó, destacó una dirigida hacia algunos productores. «Do noso idioma fixeron un dialecto, da nosa cultura, folclore e da nosa riqueza, hipotecas; aquí está todo o mundo aprendendo a falar ghalegho sen acento para poder traballar, porque se notan que eres galego...., outra cousa é que se note que eres doutro sitio», manifestó. Lusista Al igual que con su nueva banda, reivindicó la unión entre gallegos y portugueses. De hecho la nota de prensa que emitió estaba escrita al modo lusista: «Já que falamos o mesmo idioma e somos o mesmo povo, queremos unirnos porque se buscas o que une desaperece o que separa; acreditamos no mundo dos povos, nom dos países nem das fronteiras, nem dos estados, por moito unidos que se chamen». En este sentido afirmó: «Non é que queramos a independencia, senón que non queremos a dependencia dun Estado que non sabe por onde sae o sol, porque temos un horario que nos vai mal, calquer mariñeiro de Arousa ghobernaría mellor esta terra que cuarenta ministros». Tampoco se olvidó del Prestige y criticó a los que se congratularon de haber cobrado ayudas del Estado mientras el mar olía a fuel y las aves morían. «Son un galego cabreado porque estou namorado desta terra e vexo como a desertizan entre eucaliptos, vacas tolas, encoros...», dijo.