A Limia impúxose a O Carballiño pola mellor elaboración do doce. O xurado destacou o bo facer no primeiro e no segundo prato dos equipos, que suaron durante os 90 minutos para rematar a tempo o cociñado
04 feb 2021 . Actualizado a las 15:42 h.As comarcas ourensás protagonistas da última batalla demostraron unha vez máis a riqueza culinaria galega. Fran Cañotas, presentador do espazo, non perdeu a oportunidade de probar os seus mellores produtos. Acompañou no Carballiño o pan de Cea de A Boa Migalla, cun vermú de uva albariño, Povarelo, de Hermanos Paniagua. E en A Limia descubriu o mel dos apicultores da serra do Xurés e mesmo coidou dos porcos cos que Celsa Paz fai na Lareira de Puxedo uns chourizos como sempre fixeron as avoas nas aldeas onde a matanza é un ritual cada outono.
E coñecidos os produtos, tocaba comer. E neste programa, que Cañotas coma é sinónimo de reclutamento. Sempre e cando o que probe estea bo, vai sumando aos dez concursantes, cinco por comarca, que se medirán na batalla gastronómica. Os irmáns Pedro -de Auriga Gastrobar en Ourense- e Alberto Pérez, de Casa Rosalía en Lobios prepararon un bacallau crú marinado con aceite, xenxibre e allo e un sandwich de pan de millo e requeixo, que supuxeron a súa incorporación ao equipo limego. O capitán, Domingo González, cazador ademais de cociñeiro no Hotel Balneario de Lobios, conquistou o padal de Cañotas cunha arcea guisada -ave migratoria que pasa os invernos en Galicia-, que elaborou xunto aos seus axudantes Cristian Salgado e Óscar Paz.
Tampouco quedou con fame no Carballiño, onde visitou o templo do pulpo, Casa Gazpara e probou un doce feito por Noelia Valeiras onde destacaba a panacota de kefir. A cita foi especialmente multitudinaria no Mosteiro de San Clodio, onde Dani García afumou en directo unha xarda en escabeche auxiliado por Dani Rivas e Román Dacosta. Martín Sousa, da pastelería Milhojas de Ourense completaba a formación. E conformados os equipos, só quedaba a batalla. Quen gañará?
Croqueta «deconstruida»
Coñecidos os concursantes, tocaba desvelar o menú maquinado polo xefes de salgados e doces de programa, Gerson Iglesias e Manuel Garea. Croqueta de setas e nabizas en vaso -de primeiro-, meixelas de porco estufadas ao licor café con crema de boniato -prato pincipal-, e torta tatín e mousse de mazá asada -sobremesa-. «O peor postre que podía tocarme, hai 20 anos que non facía nada semellante», poñía a venda antes da ferida Martín, o reposteiro do equipo carballinés. «Estou como unha vara de bimbio», confesaba o capitán da Limia, Domingo, a pesares da súa longa traxectoria. Porque o camiño non foi doado. As «carrilleras» viñan con óso («mecachis», laiábase Román suando diante da táboa de cortar). E as croquetas en vaso, aínda que non ían pola súa forma lóxicamente fritidas, sí tiñan un textura semellante a un rebozado. «Hai que facer unhas migas con froitos secos que aporten un toque crocante», advertía Gerson aos concursantes. E como nas cociñas do programa un sabe como empezan as cousas, pero nunca como rematan, o xefe de salgados tamén converteu as meixelas en tacos mexicanos. A carne tocaba desfiala e había, iso sí, que elaborar a maiores unha crema de aguacate e lima. «Algunha vez fixeches un taco mexicano?», pregúntalle Cañotas a Domingo. «Nunca», responde mentres recibe unha clase práctica sobre a súa elaboración. «Nublóuseme a vista, e mira que estou farto de pelar aguacates, pero nese momento olvideime», sinalaba o capitán limego. Pelábaos coma se fosen patacas e Gerson indicoulle que a técnica era como a de baleirar un kiwi cunha culler .
Os peores momentos viviunos en A Limia Pedro, que botou azúcar á bechamel das croquetas e despois correxiuno con sal: «Non falo con ninguén dese erro porque xa temos bastante presión, tento solucionalo sen máis». E os reposteiros no Carballiño suaron. A formulación da tarta dalle problemas a Noelia e Martín e acaban «facendo masa como para unha boda». «Madre mía, que estrés!», di ela cando se esgotan os 90 minutos de cociñado e o empratado supón o abafo final coa presión do cronómetro. Tempo! Un paso atrás...
A sobremesa, decisiva
O primeiro prato que cataron os membros do xurado foron as croquetas. A mellor textura e mistura dos crocantes en A Limia non foi suficiente e impúxose o sabor das do Carballiño. A igualdade estivo presente tamén no segundo prato. Os tacos de meixela tiñan unha carne con mellor punto no Carballiño, pero o conxunto dos ingredientes e especialmente o guacamole ligaban mellor na Limia.
Cun marcador de 16 puntos a 14 a favor dos limiáns, todo dependía da sobremesa. Que votaron os 15 membros do xurado? Triunfou con diferencia A Limia, que levou 10 puntos. A galleta estaba crúa e a mousse non era todo o correcta que debía no Carballiño. E aínda que como apuntou o reposteiro Breogán Esperanza, «faltaba caramelo na mazá nas dúas elaboracións», en conxunto estaba mellor elaborado o doce limego. 26 a 19 e a emoción notouse nos ollos de Domingo González ao verse gañador: «estás moi tenso e nese momento desínflaste e veñen as bágoas aos ollos». «Decepcionado por non gañar, pero o equipo fixo moi bo traballo», apuntaba Dani García para os carballineses.
A vindeira semana, enfrontaranse nos fogóns de Come a comarca. buscando un posto na final do norte, Fisterra e Melide. Valo perder?