El consello regular de la IXP Ternera Gallega: «Non se pretende que a carne de Suprema se pareza á dos cebadeiros»
GANADERÍA
Desde la Indicación geográfica protegida aclaran que para estabular a los animales durante los dos meses previos a ir al matadero bastará con que estén en un «recinto pechado, protexidos das inclemencias climatolóxicas». Los animales sacrificados antes de los ocho meses no tendrán la obligación de estar dentro durante ese tiempo.
28 nov 2023 . Actualizado a las 09:38 h.«A carne certificada baixo a categoría Ternera Gallega Suprema é a mellor carne de vacún que se produce en Galicia e creemos que en toda España, pero aínda así é necesario avanzar e mellorar a súa excelente calidade». Esa es, en resumen, la razón que explica, según avanzaron desde el consello regulador de la IXP Ternera Gallega, el cambio en los pliegos aprobado en el pleno del pasado 9 de noviembre que obligará a estabular a los terneros adscritos a la categoría Suprema durante los dos meses previos a que estos sean enviados al matadero. De todas formas, la obligación parece que será solo para los animales que se sacrifiquen entre los 8 y 10 meses de vida. Aquellos que vaian al matadero antes de los ocho meses quedarán exentos.
Con la modificación, aclaran frente a las críticas de los últimos días que acusaban a la IXP de querer industrializar el rpoceso de cría de estos animales, «non se pretende que a carne de Suprema obtida nas explotacións con vacas nais se pareza a carne procedente de cebadeiros e etiquetada como Ternera Gallega. Ao revés, o que se pretende é mellorar a calidade e diferenciar máis Ternera Gallega Suprema con respecto a Ternera Gallega, para que así mellore a súa comercialización e poida subir o prezo en orixe que perciben os produtores».
Y sobre cómo deberá realizarse la estabulación dicen que esta tendrá que ser en la propia granja e «é suficiente con que os tenreiros poidan estar nun recinto pechado protexidos das inclemencias climatolóxicas, co cal na maioría dos casos chega con acondicionar algunha palleira vella existente na explotación ou con facer un cobertizo que dispoña dunha parede que protexa aos xatos do vento e un tellado a unha soa auga».
En el comunicado remitido por la IXP recuerdan que en los años «2021 e 2022 elaborouse a Estratexia de Dinamización do Sector Cárnico de Galicia; un documento de traballo tutelado pola Consellería do Medio Rural e elaborado pola Fundación Juana de Vega, coa colaboración de todo o sector».
Pero más tarde, como complemento, la Consellería do Medio Rural encargó a la Fundación Juana de Vega la eleboración de un Manual de Alimentación e Manexo para a Produción de Ternera Gallega Suprema, «documento que foi elaborado ao longo dos anos 2022 e 2023, tamén coa participación de técnicos recoñecidos e representantes do sector, e no que tamén se tiveron en conta as achegas de varios gandeiros con explotacións de vacas nais produtores de Ternera Gallega Suprema». De este modo, matizan que los acuerdos de hace unas semanas «son consecuencia do amplo diálogo e debate que tivo lugar no sector nestes últimos 2-3 anos».
En este sentido, recuerdan desde el consello regulador que «fai xa varios anos que a industria cárnica galega e a distribución comercial viñan manifestando a existencia dunha certa disparidade no caso das canais certificadas como Ternera Gallega Suprema, tanto no seu peso como na súa conformación, grao de engraxamento... Co agravante de que ditas queixas afectan negativamente aos prezos que perciben os gandeiros polos seus xatos».
Es por esto que «no marco da Estratexia do Sector Cárnico e do Manual de Produción de Ternera Gallega Suprema, púxose encima da mesa para o seu debate a necesidade de facer un engorde final dos tenreiros para obter canais algo máis engraxadas e homoxéneas, que favorecese a súa comercialización e permitise acadar mellores prezos de venda. Nesa liña, definiuse como facer dita finalización: durante un mínimo de dous meses antes do sacrificio, mantendo aos tenreiros acortellados ou en cobertizos protexidos das inclemencias climatolóxicas e utilizando os recursos alimenticios da propia explotación (silo de millo, cereais, …), complementados con pensos vexetais cando sexa necesario. Este engorde final farase nas explotacións onde naceron e se criaron os tenreiros».
En este sentido, desde el consello regulador dicen defender «os diferentes sistemas produtivos existentes en Galicia e sempre vai apostar pola alimentación das vacas e dos xatos con pastos e forraxes obtidos na mesma explotación; sen lugar a dúbidas o pastoreo é un sinal de identidade do noso sector». Por eso dicen no estar de acuerdo con las voces que «xogan a confundir aos gandeiros e aos consumidores».
Recuerdan que el acuerdo adoptado recientemente solo afecta a los terneros «durante dous meses, durante os cales se poden seguir utilizando as forraxes na súa alimentación, complementados con cereais ou pensos vexetais, de ser necesarios».
Añaden que tampoco está vulnerandose «a tradición que lle deu sona a produción en Galicia, xa que no sector todos saben e son conscientes de que historicamente e de forma maioritaria as vacas son as que saen pacer todos os días, mentres que os xatos quedan na corte. Pola mañá, antes de saír danlle de mamar ás crías e despois regresan pola tarde para volvelos aleitar. Ese é realmente o sistema tradicional de produción de carne en Galicia».