Patrocinado porPatrocinado por

«Para producir máis e mellor, non podemos ter os minifundios de 1850»

Xosé María Palacios Muruais
XOSÉ MARÍA PALACIOS LUGO / LA VOZ

GANADERÍA

En la parroquia de Triabá (Castro de ReI) han comenzado los trámites de la concentración parcelaria
En la parroquia de Triabá (Castro de ReI) han comenzado los trámites de la concentración parcelaria PALACIOS

Francisco Balado, alcalde de Castro de Rei, ve poco futuro para el medio rural sin las concentraciones parcelarias

09 ene 2024 . Actualizado a las 19:43 h.

Una concentración parcelaria adquiere una dimensión relevante en un municipio como Castro de Rei. Una producción anual de 93,2 millones de litros de leche lo sitúa, según datos del 2018, como cuarto municipio de Galicia en ese concepto. Por delante están Mazaricos, A Pastoriza y Lalín, aunque la producción del ayuntamiento dezano fue casi la misma (93,8 millones). En cuanto al número de reses, Castro de Rei tenía en el 2018 11.238 cabezas de ganado vacuno, una cifra que lo colocaba como quinto municipio de Galicia en número de vacas, por detrás de Lalín, A Pastoriza, Mazaricos y Sarria.

Para el alcalde de Castro de Rei, Francisco Balado, la necesidad de las concentraciones parcelarias no admite dudas. «Para producir máis e mellor, non podemos ter os minifundios de 1850», explica. En el caso de Castro de Rei, por otro lado, esas palabras tienen también una aplicación en hechos: tras haberse terminado otras dos, hay trámites en marcha para otras dos parcelarias, pues se han realizado informes en Triabá y está pedida la de Viladonga.

 «Habería que simplificar». «Son fundamentais, e non só para as vacas», asegura Balado, partidario de que los trámites se acorten. En su opinión, hay informes de concentraciones parcelarias que podrían tramitar funcionarios municipales. «Habería que simplificar non só os procesos de reestruturación senón amén a concesión de licenzas», dice. «É necesario reestruturar a propiedade onde se quere producir. Se non se fai, hai zonas que sufrirán moito», subraya.

«Se a concentración se fixese hai vinte anos, daría menos problema»

Pódese ver o vaso medio baleiro e pensar que unha concentración parcelaria quizais chega tarde. Pódese ver o vso medio cheo e crer que paga a pena para axudar a quen aínda traballan no campo. José María Campo é gandeiro en Triabá, parroquia de Castro de Rei o de se está a desenvolver este proceso. «Máis ale tarde ca nunca», di, aínda que engadindo que os trámites son hoxe máis longos ca hai anos porque hai máis figuras de protección e máis textos legais. «Se se fixese hai 20 anos, daría menos problema. Agora hai que adaptarse a novas normas», comenta.

  De todos os xeitos, a necesidade da concentración parcelaria é para el evidente, pois pode axudar a reducir custos. O gasto de recoller unha hectárea de millo ou de herba cambia moito se se traballa nunha soa leira ou en varias, di Campo. O gandeiro tamén ve nunha concentración parcelaria unha axuda para que unha explotación -a súa ten arredor de cen cabezas- aumente a produción, algo que depende máis ben das circunstancias do mercado ca de decisións propias do gandeiro. «Se che pagan pouco polo leite, hai que producir máis para compensar. Se tes pouca cantidade e pouca marxe, apaga e vámonos. Como se poden reducir custos? Producindo máis cantidade. Está todo inventado», di.

La Xunta ultima cinco parcelarias en Lugo y trabaja en otras tres

 La Consellería do Medio Rural está trabajando actualmente en ocho concentraciones parcelarias de la provincia. El estado de tramitación es diferente de unas a otras, y pueden establecerse dos grupos, según las informaciones facilitadas por ese departamento: cinco tienen la tramitación muy avanzada, mientras que las otra tres se encuentran en distintas fases.

Las más avanzadas son dos de Baleira (A Braña y Fonteo), dos de Mondoñedo (Sasdónigas y Mondoñedo Norte) y una de Alfoz (O Pereiro-As Oiras). Las cinco han entrado en la fase de revisión para el cumplimiento de la Ley Hipotecaria, aunque la de la parroquia mindoniense de Sasdónigas está prácticamente terminada, de acuerdo con la información de la Xunta. En cuanto a las menos avanzadas, la que está más desarrollada es la de Santo Estevo, en Pol: en esa parcelaria, ya estaba prevista para mayo la toma de posesión provisional, de modo que los propietarios podrían empezar a utilizar los nuevos terrenos; sin embargo, el covid-19 paralizó el proceso al decretarse semanas antes el estado de alarma. Las otras dos son la de Triabá (Castro de Rei) y Val de Alfoz (Alfoz); la primera tiene bases definitivas.

Las parcelarias terminadas el año pasado fueron seis, repartidas por cinco municipios. Dentro de las que se acabaron, en Castro de Rei hay dos (Ramil y Mos), y las restantes se distribuyen por Baleira (Pousada), por Riotorto (A Órrea-Galegos) y por Abadín (Fanoi). La superficie concentrada supone en total 4.456 hectáreas, que oscilan entre las de mil de dos ellas (1.270 en A Órrea-Galegos y 1.210 en Pousada) y las poco más de cien de otra (118 en Frexulfe, O Valadouro). En la de Pousada y en la de Ramil, para reducir riesgos debido a la pandemia, los títulos de propiedad fueron entregados a los concellos.