A Pena Faladora dá nome á serra que vai desde o Porto de Bares, no concello de Mañón, ata o monte Caxado, no das Pontes. E arredor dela e de tres capelas hai unha lenda de tradición oral que xa poucos lembran
23 may 2022 . Actualizado a las 16:01 h.
A Ana Durán Penabad, (A Coruña, 43 anos), etnógrafa e secretaria da Sociedade Antropolóxica Galega, desveloulle os segredos da serra da Faladora (a toponimia oficial di Faladoira, pero alí chamánlle Faladora) o seu avó José Durán Timiraos, que faleceu en novembro aos 92 anos. Toda a súa familia provén de Grañas do Sor, en Mañón, na comarca de Ortegal, á que ela se mantén moi vinculada. El foi tamén quen lle inculcou o gusto polas historias dos antergos e polas lendas, coma das tres Virxes Irmás da Faladora, «con tres capelas, a da Virxe de Portas, na parroquia de Devesos [Ortigueira], a de Pena de Francia e a de Merlán, ambas na parroquia do Freixo [As Pontes]», relata.
A esta lenda de tradición oral, que varía segundo o informante, adicoulle un ensaio. Para María Manuela Guerreiro, de Grañas do Sor, «son tres vellas que non se poden ver do mal que se levan, e cada unha foi á súa propia capela para non mirarse nunca máis, porque as capelas están en sitios baixos e así era imposible que se miraran entre elas». A súa veciña Carmen Penabad sostén, sen embargo, que eran tres mozas, «castigadas polo seu pai, que as separou e puxo a cada unha na súa capela, e desde aquela non se volveron ver».
No mapa, «cada unha das capelas constitúe un vértice, e uníndoos fan un triángulo», explica Durán. No centro, engade, está a Pena Faladora, que lle dá nome a toda a serra. «Atópase nas terras altas de Grañas do Sor, nun lugar onde se dividen Mañón, Ortigueira e As Pontes [...], e constitúe o linde das parroquias de máis elevación destes concellos, Grañas, Devesos, As Neves e O Freixo», indica.
