«Xa hai parroquias con necesidades á hora de soster a actividade habitual»

Pablo Varela Varela
p. varela OURENSE / LA VOZ

SOCIEDAD

Raúl Alfonso, delegado de asuntos económicos de la Diócesis de Ourense
Raúl Alfonso, delegado de asuntos económicos de la Diócesis de Ourense MIGUEL VILLAR

La Diócesis de Ourense aboga por un modelo económico apoyado en los fieles

10 jun 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

Los religiosos de la provincia miran a Europa para inspirarse de cara a la Iglesia que vendrá tras el coronavirus. Raúl Alfonso, el delegado de asuntos económicos en la Diócesis de Ourense, alerta sobre el doble filo de la epidemia, también financiera: «Cáritas é a que leva a dianteira na actividade de asistencia social. E triplicou a cantidade de menús que daba habitualmente. No mes de abril estaban en 500 comidas cando o habitual eran 200 e pico».

Pero además, se han encontrado con que las parroquias también precisan de ayuda para sostener su actividad habitual. «Dependen do que a xente bota na cesta. É case un 90 % da súa financiación en algunhas da provincia, e temos que pensar que moitas estiveron dous meses ou máis sen culto público», indica Alfonso. Mientras, algunas familias se hicieron responsables de vivir su fe desde sus casas.

Sin embargo, en los templos, los gastos fijos como el mantenimiento de las instalaciones o las facturas de agua y luz no se fueron. Y los curas también intentaron adaptarse a los nuevos tiempos llevando las misas a YouTube y otras plataformas, lo que implicó inversiones que antes no se contemplaban. «E non é soamente iso, senón que agora tamén toca amoldarse ás esixencias sanitarias. Son gastos que apareceron neste momento, e as aportacións directas son importantes para nós, porque as parroquias viven dos fieis na nosa Diócese», agrega.

Ahora, en el caso de Ourense abogan por emular otras experiencias que ya se llevan a cabo en otros países del Viejo Continente y con población mayoritariamente católica practicante. ¿La idea? Acostumbrar a los habituales de la Iglesia a que tomen parte en la pervivencia de los lugares de culto a través de donativos en los portales de Internet habilitados para ello, pero también con la posibilidad de hacerlo por medio de cuotas o suscripciones periódicas. «Do Estado, por moito que se diga, á Igrexa non lle chega ningunha subvención. Só se reciben os ingresos derivados do que marca a xente na súa declaración da renda, pero o que hai que potenciar é a fidelidade e proximidade dos que queren ter a súa parroquia funcionando, porque esa cultura está moito máis estendida en outras partes de Europa que en España, onde aínda custa explicalo», ilustra Alfonso.