Santiago Neira Gómez, agente ambiental: «A xente no campo estaba tremendamente preocupada»

M. Santalla REDACCIÓN / LA VOZ

SOCIEDAD

Santiago Neira, realizando tareas de limpieza y desinfección
Santiago Neira, realizando tareas de limpieza y desinfección

El dispositivo de incendios se prepara para dejar la desinfección y centrarse en «a outra epidemia de Galicia, os lumes»

07 jun 2020 . Actualizado a las 05:00 h.

Cuando a Santiago Neira le plantearon la posibilidad de dedicarse como voluntario a tareas de desinfección de edificios para hacer frente a la crisis del covid-19 no se lo pensó: «Era unha cousa moi grave e tiñamos que estar. Se estamos cando hai lumes, que é un risco moi alto, se estivemos no Prestige, non podiamos faltar agora». Así que Neira, funcionario de la Xunta desde 1994 y agente ambiental del distrito III, de Ordes, decidió, con otros 48 compañeros de ese mismo distrito y otros muchos en Galicia, coger el guante que les lanzó la Administración autonómica y dedicar su tiempo, a partir del 23 de marzo, «a traballos de desinfección, tanto de centros de saúde como de residencias de maiores e de discapacitados, faciamos vixilancia de confinamento para que a xente estivera nas súas casas, sobre todo na época máis gorda, nos trinta primeiros días do estado de alarma, e faciamos tamén reparto de alimentos e de medicamentos a xente do campo que o necesitaba».

Entre sus tareas estaba la desinfección de la residencia integrada Porta do Camiño, en Santiago, adonde la Xunta trasladó enfermos de covid-19 de las residencias de mayores del norte de Galicia —otra en la localidad ourensana de Baños de Molgas se abrió paralelamente para recibir a los de las provincias del sur—. Al centro compostelano acudían los voluntarios del distrito III dos veces cada día, por turnos para minimizar los riesgos de contagio. «Faciámolo de dúas maneiras, cunha sulfatadora na que se botaba unha disolución de lixivia, ou coa pick-up, que é o noso todoterreo aberto cunha bomba atrás, que levaba un axente químico que se utiliza para a eliminación dos virus». Además de a este centro, los operarios del distrito III actuaron en siete residencias y diecisiete centros de salud. «O día que non iamos facer desinfeccións, porque intentabamos rotar para evitar os contaxios, faciamos vixilancia pola zona para tratar de que a xente estivera nas súas casas. E sobre todo, falar un pouco coa xente maior, que a veces atopábante e falábanche e preguntábanche como ía a cousa. Loxicamente con protección, cunha distancia de seguridade de dous metros e nós iamos sempre con máscara».

Las medidas de seguridad ante una tarea tan delicada debían ser extremas, tanto por el virus como por los productos tóxicos que se utilizaban. Antes de comenzar las desinfecciones, el equipo antiincendios recibió un cursillo por parte de la Unidad Militar de Emergencia (UME) -«eu nunca fixera ese tipo de traballo»- en el que se les explicó no solo cómo realizar esas operaciones, sino también cómo poner y quitar los equipos de protección integral de forma segura: «Nós as desinfeccións sempre as fixemos con EPI, desde o primeiro día. Sempre fomos equipados con todo o material de seguridade».

Pese a la convicción de que era lo que había que hacer y a la pasión por su trabajo que transmite Santiago Neira, no oculta que fueron semanas duras: «Tiñas dous problemas: animicamente estabas mal, porque era durísimo, tiñas medo a contaxiar a familia e os datos que había eran demoledores; crear un problema na casa era a nosa grande preocupación. E outra cousa que me pasaba era que a situación te desbordaba, vías que a xente no entorno rural estaba tremendamente preocupada, parábate e quería falar. Había moita xente que estaba soa. Era unha situación moi dura. Non quero pensar nos sanitarios, como o tiveron que pasar».

A partir de ahora, el operativo antiincendios regresará a sus cometidos habituales. «Agora xa pasamos a dedicarnos aos incendios, porque xa empeza a campaña, e seguimos como voluntarios igual para que se hai un problema grave nun centro vaiamos botar unha man», dice. «Agora pasamos dunha epidemia a outra epidemia, a epidemia que temos en Galicia, que son os lumes».