Han sido necesarios más de seis meses de exposición para lograr esta imagen
31 jul 2019 . Actualizado a las 00:31 h.Colocó la cámara ante la torre de Hércules el 1 de enero y la retiró el pasado 22 de junio. Seis meses fueron necesarios para que Ángel Rodríguez Arós, profesor de Matemáticas en la UDC y astrofotógrafo aficionado, lograra la imagen. Se trata de una solarigrafía única de la torre de Hércules. El resultado es una composición donde el faro aparece destacado en medio de un cielo oscuro surcado por infinidad de arcos.
«Na imaxe vemos distintos arcos trazados polo sol ao longo dos días. O máis pequeniño, o de menos altura, toca terra moi lonxe da Torre, cara a súa esquerda. Van crecendo co paso dos días e vemos un arco que non entra enteiro dentro da foto, á dereita da Torre. Moito máis ao norte que no inverno. Todo ese camiño do sol ao longo dos días é a solarigrafía», explica Ángel Rodríguez Arós, que es miembro de la Agrupación Astronómica Ío.
«Pretendemos explicar que o camiño do sol non é o mesmo en inverno que en verán», añade. No fue casualidad dejar la cámara seis meses apuntando al faro. «Quero amosar como evoluciona o solpor ao longo de medio ano, desde o solsticio de inverno ao de verán. O sol está moito máis alto en verán que no inverno, o que se nota no mediodía. En verán acada 70 graos en Galicia e, en inverno, anda polos 20 graos. A Torre está en primeiro plano porque é un emblema para os coruñeses e serve de referencia», apunta.
Na imaxe vemos distintos arcos trazados polo sol ao longo dos días
la cámara
Para conseguir la instantánea no han sido necesarios ni una cámara de última generación ni un objetivo de precios estratosféricos. «Non é unha cámara réflex nin compacta, senón unha cámara estenopeica. Está feita na casa cunha lata á que se lle fai un buratiño cunha agulla e se lle coloca dentro papel fotográfico. Tes que pechar ben a lata de xeito que quede estanca, para que non entre chuvia nin nada, e, previamente, pintala de negro para evitar reflexos».
El precio no es un obstáculo aquí. Sí la entrega. «Se contamos o material empregado, como moito vale tres ou catro euros. É económico, pero delicado. Tes que facer ben a montaxes das pezas para que saia correcto. Un erro de fraccións de milímetros no tamaño do burato pode estragar a foto, o contorno da Torre quedaría difuso», detalla.
la técnica de diego lópez calvín
«Hai unha relación entre o tamaño do buraco e a distancia á que está colocado o papel fotográfico, o que se coñece como distancia focal. Como nunha cámara fotográfica, hai unha relación entre o diámetro de apertura e a lonxitude focal do obxectivo», destaca Arós (@janov_pelorat).
«A luz vai entrar por ese pequeno burato e vai deixar a súa imprenta no papel fotográfico que hai no fondo. Se entra demasiada luz, vélase o papel», dice el astrofotógrafo, que aprendió la técnica en un curso impartido en el Muncyt por el fotógrafo profesional Diego López Calvín, pionero en la solarigrafía en España, donde ha trabajado con directores como Julio Medem, en pelícuas como Lucía y el sexo. En A Coruña, López Calvín también hizo solarigrafías con el monumento como protagonista de forma previa. Tanto desde dentro del faro como desde el exterior.
Un erro de fraccións de milímetros no tamaño do burato pode estragar a foto
Calendario de nubes
«Tamén é curioso que se ven trazos discontinuos. Eses son os días nubrados. Se vemos ausencia de arcos completos, iso que quere dicir que, por exemplo, en febreiro apenas vimos o sol. Temos o calendario de nubes do que foi a primeira metade do ano», destaca Ángel.
Su cámara, dice, fue una superviviente. «Tiña outras colocadas en sitios distintos da Coruña, pero desapareceron. Ou algúen as colleu ou as levou o vento. Esta foi a única que se librou. Te podes imaxinar a alegría de ir a por ela e que estea. É como facer a colleita».
En la web de @ceosgalegos podemos ver imágenes de otras solarigrafías realizadas en Galicia. Además, en la torre de Hércules son pioneros en difundir la solarigrafía y los primeros en practicarla sobre el monumento. Hace dos años se hizo aquí una exposición titulada El sol es un faro de fuego, que incluía las primeras solarigrafías de la torre y de otros faros españoles.
