El mar se ha convertido en el gran contenedor al que van a parar envases, tapones y colillas
18 ene 2018 . Actualizado a las 13:35 h.Los mayores generadores de vida en nuestro planeta se han convertido en el vertedero de los plásticos. Los que estudian los océanos lo constatan cada día. No hay que pensar en lejanas islas de plástico en el Índico. Solo hay que darse una vuelta por la playa para comprobar cómo las algas no son las únicas que se acumulan en la orilla. Bastones de los oídos, colillas, latas o tapones comparten su hábitat. «A costa galega non é a máis afectada pero, nuns anos, a situación pode ser máis grave», advierte Jesús Gago, investigador del Instituto Español de Oceanografía en el centro que tiene en Vigo. «Dende paxaros a peixes abisais ou bivalvos como os mexillóns. Varios estudos atoparon xa microplásticos nos seus estómagos. O seguinte punto é no que estamos agora: identificar o seu grao de toxicidade. Aínda non está demostrado».
Como detalla Gago, los polímeros plásticos en sí no son malos. Combinan nitrógeno, hidrógeno y carbono. El problema está en los aditivos que llevan para ser más resistentes o elásticos. «Como no cabalo de Troia, o malo é o que vai dentro do envoltorio». Por otro lado, también actúan como esponjas: «Absorben as substancias tóxicas que hai na auga, como os carburantes, que acumulan e transportan».
Él no tiene dudas a la hora de afirmarlo: «somos plásticoadictos. É como se pasásemos da Idade de Pedra á de Plástico». Junto al Campus do Mar de la UVigo colaboran con el proyecto de divulgación Oceans of Plastics. «Estamos ante un problema de xestión. O plástico é talvez o material máis importante que existe na nosa sociedade. Mellora a vida cotiá en moitos ámbitos. Os coches son agora máis lixeiros e seguros. Pero hai un abuso e mal uso. Non pode ser que unha bolsa cuxo ciclo de vida nace en Arabia, onde se extrae o carburante, vai ata China, onde se fabrica, e viaxa ata un porto español, dende onde se reparte, só teña un uso e a tiremos ao lixo ao volver do súper».
Partidario de prohibir su empleo en determinados productos, tiene fe en la educación. «En países de Asia tamén hai que mellorar os seus deficientes sistemas de tratamento de residuos». El avance consiste, a veces, en dar un paso atrás: «Trátase de retroceder no tempo. De reducir os niveis do seu consumo e tamén de ser conscientes do seu impacto».