Concha une dos de sus pasiones, activismo y costura, para hacer frente al edadismo laboral

Patricia Calveiro Iglesias
Patricia Calveiro SANTIAGO / LA VOZ

TEO

Concha García muestra algunas de las mochilas, bandoleras y «tote bags» de Quitamerendas, un proyecto emprendedor en el que conjuga su pasión por la costura (estudió en la academia de Susa Suárez en Santiago) y por el activismo. La vecina de Teo trabaja de forma artesanal y con telas comerciales para que sus bolsas «sexan accesibles para todos».
Concha García muestra algunas de las mochilas, bandoleras y «tote bags» de Quitamerendas, un proyecto emprendedor en el que conjuga su pasión por la costura (estudió en la academia de Susa Suárez en Santiago) y por el activismo. La vecina de Teo trabaja de forma artesanal y con telas comerciales para que sus bolsas «sexan accesibles para todos». XOAN A. SOLER

La vecina de Teo de 52 años creó su propia marca de bolsas, Quitamerendas, al ser rechazada sistemáticamente en procesos de selección personal por no ser joven

14 feb 2024 . Actualizado a las 20:52 h.

En casa de Concha García Vázquez tienen un cuarto al que llaman A Pequena Andorra: «En menos de seis metros cadrados hai dúas empresas. O meu home, cando teletraballa, faino aí. E é onde teño eu todo o material de Quitamerendas». A sus 52 años, la vecina de Teo se ha lanzado al autoempleo uniendo dos de sus grandes pasiones personales, la costura y el activismo, para dar forma a tote bags, mochilas y bandoleras con identidad propia. «Son técnica superior de Transporte e de Loxística e traballei nesta área moitos anos. Agora estou en situación de desemprego e tiña o tempo, as ganas e a motivación para sacar adiante o meu propio proxecto, pero tamén é certo que para unha persoa que pase dos 50 quedarse no paro é unha situación de enorme risco porque para o mercado laboral es invisible e só queda ser a túa propia xefa. Aínda que ti te sentes ao cen por cen das túas capacidades, con máis coñecementos e experiencia que nunca, e mantés esa inquietude por estar o día, no meu caso sigo estudando idiomas, descártante xa de inicio pola idade», explica esta viguesa afincada en Teo desde hace 20 años. «Éntrame moita rabia, por exemplo en Infojobs, cando ves que o teu currículo encaixa no 90 % da descrición da oferta, pero nin sequera o leron pola túa idade, que é un dos primeiros criterios para facer criba. Os rapaces teñen que ter respaldo para entrar no mercado laboral e axudas para empregabilidade, por suposto, pero nós tamén. Eu non quero un subsidio de 480 euros para quedar na casa peiteando canas, síntome polo de agora moi nova e moi capaz como para estar subsidiada», añade Concha.

Teniendo en cuenta que los arranques son duros, puede afirmar orgullosa que el despegue de la marca Quitamerendas está siendo bueno: «Nun par de días de andaina, levamos xa varios encargos. Algúns de Galicia e outros de fóra. Empecei coas expectativas moi axustadas e a resposta está superándoas». La clave de su proyecto está en la personalización, no solo de los colores y diseños de las bolsas, incluso del tamaño. «As bolsas teñen unha funcionalidade e, por outro lado, son un espazo de reivindicación e un soporte de comunicación. Hoxe é difícil facer valer a túa voz. Vivimos na era da infoxicación, chéganos moito contido e moi rápido, polo que non chegas a dixerilo. As bolsas son nese sentido un lenzo en branco, un soporte moi visual e unha forma máis de que os cidadáns teñan voz e sigan facendo saber as súas inquedanzas e ansias respecto a moitos temas», explica Concha.

Entre sus propuestas, hay desde imágenes y mensajes feministas hasta republicanistas, animalistas o ecologistas. «Podes escoller entre as nosas estampacións, pero tamén aportar unha nova opción para dicir o sexa que ti queiras transmitir», aclara esta autónoma, una mujer inquieta que en su día ya trabajó en el sector textil, «facendo grandes lotes para terceiros, pero deixeino porque xurdiron outros proxectos profesionais... son un pouco saltimbanqui», comenta entre risas. Concha aprendió costura en la academia de Susa Suárez, en Santiago, y en el activismo social empezó en el ámbito del transporte público, relata: «Tivemos os nosos éxitos, despois de moito loitar coas administracións. Tamén estiven metida na educación, tiven realación coas Anpas, nalgunha incluso como presidenta, e estou involucrada co feminismo. Ademais, durante un breve período de tempo, pasei polo activismo político, dende unha posición non partidista. Foi algo case anecdótico, pero sempre andei metida en líos».

Sus creaciones están fabricadas artesanalmente con telas de colores, los cuales «xa teñen unha simboloxía ou transmiten certo posicionamento», apunta. Con la estampación, continúa, se transmiten ideas o pensamientos (dentro de su colección feminista, ofrece 11 mensajes o citas, por ejemplo). «Traballo con teas comerciais, para evitar o encarecemento. O activismo soe darse entre xente non adiñeirada e quería que as miñas bolsas foran asequibles e accesibles para calquera. Emprego sobre todo loneta, maioritariamente de algodón. E as cordas das mochilas son de algodón 100 % trenzado. A téncica de estampación que uso é a térmica de vinilo. Fago o deseño e recórtoo cun plotter, así que cada peza é distinta, incluso entre os productos prestablecidos sempre hai algunha pequena diferencia por ser artesanais. Isto implica certa exclusividade, a prezos populares», dice la responsable de Quitamerendas, que se comercializa a nivel nacional a través de su web.

¿Y de dónde surgió el nombre de Quitamerendas? «Eu teño un correo persoal dende hai anos que é quitamerendas. Ten ese punto gamberro e, sendo unha señora de mediana idade, cando me piden o correo moitos quedan sorprendidos, especialmente se non saben que quitamerendas é unha flor que aparece no campo cando empeza o outono. Faime graza cando digo o correo e me miran con cara censora... por dentro síntome gamberra, ainda que por fóra teña a imaxe típica dunha señora», responde Concha desvelando su artimaña.