Segundo Pérez: «Os trapos sucios son anécdotas e non nos provocarán feridas»

Camilo Franco SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO CIUDAD

Segundo Pérez compaxina os cargos de arquiveiro e deán da catedral de Santiago. xoán a. soler

Pide que a catedral de Santiago «non se converta nunha institución insignificante»

29 ene 2013 . Actualizado a las 13:10 h.

O novo deán da catedral de Santiago considera que hai moita anécdota arredor da historia recente da catedral, «pero perdurará o importante».

-¿Cal cre que é a imaxe que a cidadanía ten da catedral de Santiago?

-A sociedade galega toma con un pouco de escepticismo, e mesmo de humor, as anécdotas do que ten sucedido recentemente. Creo que hai moito de anécdota no sucedido e así o toman. Sen embargo, como expresión do que é o ser de Galicia e como símbolo de Santiago creo que a catedral ten moi bo cartel.

-Desde a responsabilidade do deanato, ¿que se pode facer para recuperar a imaxe da catedral?

-Hai que facer aquilo que temos que facer. Hai distintas dimensións. A posta en valor do cultural e do patrimonial é unha prioridade. Non podemos esquecer a dimensión espiritual e humana da peregrinación que, máis que un feito externo, é un encontro cun mesmo. En Compostela, que é unha cidade mística e aberta, as persoas que se achegan encontran respostas.

-En pouco tempo comezará o xuízo polo roubo do Códice. ¿Con que ánimo afronta a catedral o caso?

-Unha cousa son as anécdotas e outra cousa é a memoria histórica. O que debe perseverar é a memoria histórica de algo que nos configurou e que nos sigue configurando. É evidente que o xuízo pode ser doloroso, poden utilizar trapos sucios, pero son anécdotas e non nos farán ferida nin tampouco a un auténtico crente ou a unha persoa culta iso lle fará ferida ningunha. Sucedéronos moitas cousas a través dos séculos. E levantamos a cabeza. En primeiro lugar, pola orixe divina da Igrexa, porque doutro xeito sería imposible. Pero tamén pola configuración dunha memoria que nos precede e nos antecede. Creo que o xuízo vai aumentar o anecdotario pero nada máis.

-¿Como interpreta o último ano e medio da catedral?

-Cando penso neste tempo que pasou, penso no sufrimento do antigo deán, José María Díaz. Pero tamén penso nos coengos e no cabido, e no persoal da catedral e creo que todo o mundo o tomou con serenidade. Non hai ambiente tenso, ao contrario, ás veces miramos con certo humor o que se di de nós.

-O deán da catedral era unha autoridade para a cidade. ¿Cal vai ser o seu papel público?

-Un deán representa a unha institución moi importante para todos, e non só desde o punto de vista espiritual. Creo que para a sociedade galega é moi importante que a catedral de Santiago non pase a ser unha institución insignificante. E para min ese é o reto: facerse presente, dialogar con todos.